Odwodnienia wbudowane do pryszniców – istotne detale

Odwodnienia wbudowane w przegrody, podłogę (punktowe, liniowe, narożne) lub ścianę, stanowią niezbędny element natrysków typu walk-in, gdzie część sucha i część natryskowa łazienki połączone są bezstopniowo, bez progów, cokolików czy tradycyjnych brodzików. Korzystanie z zalet tak zaaranżowanej łazienki wymaga zapewnienia, by pod prysznicem nie gromadziła się woda.

Skuteczna praca odwodnienia prysznicowego

Skuteczny odpływ wody następuje wtedy, gdy zapewniony jest odpowiedni spadek podłogi w kierunku odwodnienia (od 1 do 2,5%) oraz spadek między odpływem (króćcem) a pionem kanalizacyjnym (min. 2%) umożliwiający grawitacyjny spływ wody odpływającej spod prysznica. Różnica wysokości między odpływem odwodnienia i jego połączeniem z pionem kanalizacyjnym nie powinna być mniejsza niż wysokość zamknięcia wodnego w zasyfonowanym odpływie.

Możliwość zachowania tych spadków i odległości wiąże się z odpowiednią grubością przegrody, ale także z prawidłowym ustawieniem i zamocowaniem korpusu odpływu. Innym ważnym aspektem prawidłowej pracy odwodnienia wbudowanego jest zastosowanie rozwiązania o przepustowości odpowiadającej co najmniej sumie wydajności baterii oraz wszelkich elementów zastosowanych w danym natrysku (np. deszczownicy). Typowa przepustowość pojedynczych odwodnień wbudowanych wynosi od 0,4 do 0,8 l/s, a rozwiązania o dużej wydajności mają przepustowość jeszcze wyższą, np. 1,5 l/s.

W praktyce skuteczne odprowadzanie wody zależy nie tylko od średnicy króćca odpływowego – powinna ona wynosić co najmniej DN 50, stosowane są też rozwiązania z DN 70 lub DN 100 – ale też od prawidłowej wysokości zasyfonowania oraz wykonania połączenia odpływu z instalacją kanalizacyjną. W przegrodach o zbyt małej grubości można zastosować odwodnienia niskoprofilowe o konstrukcji obniżającej wysokość do 65–75 mm.

Zobacz także: Regulowany odpływ prysznicowy

Zasyfonowanie i ochrona przed zapachami z kanalizacji

Ważne jest także prawidłowe zasyfonowanie – większość producentów oferuje syfony do konkretnego rodzaju odpływu jako element systemu, którego nie można zastąpić ani „zwykłym” syfonem brodzikowym, ani innym spoza systemu. Syfon często wyposaża się w dodatkowe akcesoria, które ułatwiają utrzymanie go w czystości, np. łapacz włosów czy osadnik piasku – zwykle jest on wówczas wyjmowany, co ułatwia czyszczenie.

Coraz częściej w ofercie producentów odwodnień punktowych i liniowych pojawiają się także tzw. syfony mechaniczne, określane także jako syfony suche lub blokady antyzapachowe. Ich zadaniem jest uzupełnienie ważnej funkcji zamknięcia wodnego – zabezpieczenia przed nieprzyjemnymi zapachami pochodzącymi z kanalizacji. Syfony suche mogą się różnić pod względem konstrukcji, jednak ich zasada działania jest zbliżona i przypomina nieco zawór zwrotny. Obniżenie poziomu zamknięcia wodnego w syfonie hydraulicznym poniżej 50 mm skutkuje zamknięciem odpowiedniego trzpienia lub tulei z membraną wykonaną z elastycznych tworzyw sztucznych. Szczelne zamknięcie uniemożliwia przenikanie zapachów z kanalizacji. Jednocześnie napór wody odpływającej przy użytkowaniu prysznica powoduje uchylenie blokady i przepuszczenie wody do kanalizacji. Kiedy poziom wody w zamknięciu wodnym będzie zbyt niski, nastąpi ponowne zamknięcie blokady.

W tzw. konstrukcjach hybrydowych trzpień blokady antyzapachowej może się zamykać także w sytuacji, kiedy woda nadal znajduje się w zamknięciu wodnym – wspomaga to utrzymanie tego zamknięcia w normalnych warunkach pracy. Syfony suche polecane są do łazienek, w których może nastąpić wyschnięcie zamknięcia wodnego, ale także do odwodnień niskoprofilowych, w których wysokość zamknięcia wodnego może być zbyt mała. Wysychanie zamknięcia wodnego może dotyczyć łazienek używanych okresowo, przerw w użytkowaniu łazienki oraz sytuacji, gdy temperatura wokół syfonu jest podwyższona. Może to wystąpić nie tylko ze względu na warunki pogodowe, ale też w łazienkach wyposażonych w ogrzewanie podłogowe.

Prawidłowe posadowienie odpływu

Rynna odpływowa ma odpowiednio profilowane dno, co umożliwia zachowanie spadku, oraz nóżki montażowe, których wysokość można regulować. Ciekawym rozwiązaniem są natomiast stosowane do odpływów liniowych moduły instalacyjne, w których rynna odpływu osadzona jest w kształtce z materiału izolacyjnego (np. EPS) z fabrycznym spadkiem. Takie rozwiązanie pozwala prawidłowo posadowić odpływ bez nóżek montażowych. Długości modułów są standardowe, jednak ich konstrukcja umożliwia łatwe przycięcie na wymiar. Można dzięki temu zastosować odwodnienia o obniżonej wysokości profilu, co może mieć znaczenie przy remoncie pomieszczeń, w których grubość przegrody jest zbyt mała, aby zapewnić właściwy spadek przy zastosowaniu odpływu o pełnej wysokości.

Prawidłowe wyprofilowanie odpływu jest ważne także dla jego wytrzymałości na obciążenia. Ruszty lub maskownice odwodnień zapewniają wytrzymałość na obciążenie do 300 kg (konieczność wytrzymania najazdu wózka inwalidzkiego wraz z siedzącą w nim osobą). Jeśli odwodnienie będzie ustawione nieprawidłowo, pod wpływem obciążenia może nastąpić jego stopniowe rozszczelnianie.

Izolacja przeciwwilgociowa

Połączenie odwodnienia z konstrukcją podłogi musi być stabilne i szczelne – należy zastosować odpowiednią i prawidłowo wykonaną hydroizolację, dzięki czemu wokół odwodnienia nie będzie przenikać woda i nie nastąpi osiadanie urządzenia. Większość odpływów wyposażona jest w tzw. kołnierz (mankiet) hydroizolacyjny, przygotowany do tego, by odpływ osadzić w posadzce i uszczelnić folią w płynie (płynną masą izolacyjną) albo taśmą uszczelniającą.

Opr. red.