Ogromna większość wkładów kominkowych dostępnych na rynku wyposażona jest w kratki pobierające powietrze do spalania bezpośrednio z pomieszczenia, w którym znajduje się kominek. Jest to rozwiązanie prawidłowe, pod warunkiem dostarczenia do pomieszczenia takiej ilości powietrza, jaką „wyssie” kominek dla prawidłowego spalania. Brak odpowiednich nawiewników w oknach lub otworu w ścianie doprowadzającego powietrze z zewnątrz może spowodować „przygasanie” płomienia, a w ekstremalnych wypadkach doprowadzić do zatrucia domowników.
Kominek w domu wyposażonym w centralę wentylacyjną z rekuperatorem nie powinien pobierać powietrza do spalania z pomieszczeń budynku. Powietrze musi być doprowadzone bezpośrednio z zewnątrz przewodem do komory spalania kominka. Przewody te mogą przebiegać np. w podłodze. Doprowadzone takim przewodem powietrze zewnętrzne służy wyłącznie do spalania i po przejściu przez komorę spalania kominka usuwane jest na zewnątrz przewodem kominowym w postaci spalin.
Rozwiązanie takie zalecane jest również w przypadku domów wyposażonych w tradycyjny system wentylacji grawitacyjnej, który – w przypadku uszczelnienia okien – często działa niepoprawnie. Warto jest więc rozdzielić w kominku powietrze używane do spalania od powietrza używanego do ogrzewania.
Dla wzmocnienia efektu ogrzewania kominkiem powietrze z pomieszczenia (salonu) powinno przepływać otworem do wnętrza komory obudowy kominka (zabezpieczonej przed przedostawaniem się do niej spalin) i czopucha. Rozwiązanie to jest często stosowane w instalacjach rozprowadzania ciepłego powietrza z kominka. Powietrze wewnętrzne wnika otworami do dolnej części obudowy kominka i po ogrzaniu się w niej przekazywane jest do otworów wylotowych w górnej części obudowy. Obieg ten może być grawitacyjny lub wymuszony wentylatorem.
W dużym uproszczeniu kominek działa jak duży grzejnik owiewany powietrzem z salonu. Bardzo istotną sprawą jest skuteczne zabezpieczenie przed przedostawaniem się spalin (z komory spalania kominka i przewodu odprowadzającego spaliny do komina) do komory, w której przepływa ogrzewane powietrze wewnętrzne.
W przypadku, jeśli kominek wyposażony jest w opisaną powyżej „zamkniętą komorę spalania”, problem praktycznie nie istnieje – powietrze z salonu nie ma kontaktu ze spalinami. System wentylacyjny nie ma możliwości wpływania na pracę kominka i odwrotnie. Niewielki wpływ na sterowanie wentylacją ma również praca kominka z płaszczem wodnym, który zintegrowany jest z systemem grzewczym, a nie wentylacyjnym. Sterowanie pracą kominka, a właściwie odbieraniem ciepła i rozprowadzaniem go w budynku, realizowane jest w tym przypadku za pomocą instalacji centralnego ogrzewania.