W ofercie rynkowej znaleźć można wiele systemów tzw. przydomowych oczyszczalni ścieków. Różnią się one jednak między sobą, a na niektóre systemy trzeba wręcz patrzeć przez palce, żeby móc je zastosować zgodnie z zasadami sztuki. W wielu wypadkach projektanci podczas wyboru instalacji znacznie ograniczają nakłady finansowe, w interesie inwestora, jak tłumaczą, i tym samym budowane są wciąż systemy zanieczyszczające środowisko, w którym żyją także inwestorzy, jego rodzina i dzieci.
Sytuacji sprzyja fakt, że w Polsce nie powstała niestety żadna norma, która w sposób kompleksowy omawiałaby kwestie projektowo-techniczne wykonywania systemów rozsączania ścieków. Stąd obowiązek przeliczeń hydraulicznych systemu ciąży na projektantach.
Przeczytaj opracowanie nt. Prawnych i technicznych aspektów budowy przydomowych oczyszczalni ścieków »
Niewykonanie starannych obliczeń grozi upłynnieniem gruntów, co rodzi negatywne skutki i wpływa na złe postrzeganie tego sposobu odprowadzania ścieków bytowych i, co równie istotne, także ścieków deszczowych. Takie działania mogą znacząco ograniczać swobodny spływ ścieków i powodować powstawanie zagrożenia podtopień. Kwestie te są szczególnie aktualne ze względu na funkcjonujący obecnie program NFOŚiGW dofinansowania oczyszczalni przydomowych, który sprawia, że powstaje ich coraz więcej.
| SPRAWDŹ ZAWARTOŚĆ >> |
 |
| SPRAWDŹ CENĘ >> |
Powierzchnie rozsączania
W rozważaniach nad projektowaniem systemu rozsączania ścieków odwróćmy zwyczajowy tok rozumowania, odnosząc się wyłącznie do liczby osób na danej działce z oczyszczalnią przydomową do 50 OLM wg normy PN-EN 12566-3 [1]. Załóżmy małą zawartość zawiesiny w ściekach oczyszczonych i możliwość zastosowania podstawowego wzoru:
gdzie:
Qdmax
– maksymalna dobowa ilość ścieków [m3/d],
qdop
– dopuszczalne obciążenie hydrauliczne [m3/m2/d].
Dopuszczalne obciążenie hydrauliczne (dla studni chłonnych) zależy od kategorii wodoprzepuszczalności gruntu i wynosi od 0,02 do 0,08 m3/m2/d, tj. 20–80 dm3/m2/d.
Dla drenażu klasycznego z tzw. osadnikami z rozsączaniem przyjmuje się dopuszczalne obciążenie hydrauliczne w ilości od 6 do 25 dm3/m2/d. Dla oczyszczalni przydomowych z I stopniem oczyszczania wartości te są oczywiście mniejsze.
Według niemieckiej normy DIN 4261 [2] (standard ten stosuje się jako pomoc dla projektantów i producentów i uzupełnienie dla zapisów normy PN-EN 12566-1 Małe oczyszczalnie ścieków dla obliczeniowej liczby mieszkańców (OLM) do 50. Cz. 1. Prefabrykowane osadniki gnilne) wymiary studni chłonnej można przyjmować przy założeniu, że na 1 mieszkańca przypada 1 m2 powierzchni wsiąkania, a średnica studni nie może być mniejsza niż 1,0 m.
Przeczytaj artykuł o Indywidualnych systemach oczyszczania ścieków »
Z kolei w USA oblicza się wyłącznie powierzchnię wsiąkania ze ścian, ponieważ słusznie zauważono, że dno studni bardzo szybko się kolmatuje (zatyka) i staje nieprzepuszczalne. Przy założeniu odprowadzania ścieków oczyszczonych z mniejszą zawartością zawiesiny można zatem przyjąć najmniejsze powierzchnie – są to wymienione w DIN 4261 wartości 0,15 m3/m2/d/osobę lub 1 m2/1 osobę/1 dzień.
Poniżej podano przykład obliczeń niezbędnej powierzchni infiltracji w zależności od liczby osób korzystających z pojedynczego systemu oczyszczania ścieków i systemu rozsączania.
