Polimeryzacja instalacji gazowych

Rozszczelnienia połączeń gwintowych wynikają z wysychania dawniej stosowanych substancji uszczelniających (minia, pokost), które wysychając zmniejszają swoją objętość. Naprawa przewodów może polegać na rozkręceniu i ponownym przewinięciu gwintów za pomocą preparatów uszczelniających, dopuszczonych do stosowania zgodnie z obowiązującymi przepisami. Sposób ten, choć najtańszy, po upływie kilku lat nie daje jednak gwarancji na pełną szczelność układu.

Innym, najdroższym, rozwiązaniem jest całkowita wymiana instalacji na nową - spawaną. Najczęstszym powodem podejmowania decyzji o wymianie instalacji jest brak dostępu do zakrytych nieszczelności, gdy przewody prowadzone są pod tynkiem lub za ekranami, rzadziej zaś stan techniczny instalacji (starzenie się, korozja).

Często administratorzy budynków, aby zapewnić długotrwałą szczelność instalacji, decydują się na kosztowną i kłopotliwą dla lokatorów wymianę całych instalacji gazowych lub ich części (np. piony, poziomy). Łatwo jest to uczynić, gdy przewody prowadzone są po wierzchu. Co jednak zrobić, gdy przewody gazowe znajdują się w kanałach i szachtach wraz z innymi instalacjami?

Uszczelnianie instalacji

Przy naprawach stalowych rur gazowych trzeba się liczyć z możliwością uszkodzenia przewodu elektrycznego bądź plastikowej rury. W takich przypadkach pomocna może być trzecia, tańsza o połowę od wymiany, metoda polimeryzacji. Polega ona na doszczelnieniu instalacji gazowej od wewnątrz za pomocą mieszanki polimeryzującej o nazwie Prodoral R6-1, której pomysłodawcą i producentem jest niemiecka firma TIB Chemicals AG w Mannheim.

Przy zastosowaniu systemu przez jednorazowy przepływ emulsji pod ciśnieniem uzyskujemy trwałe uszczelnienie połączeń gwintowych materiałem, który jest odporny na wysoką temperaturę, wibracje, starzenie się i wiele innych zjawisk występujących w przewodach gazowych. Emulsja Prodoral R6-1 jest produktem na bazie wody, dzięki czemu jest fizjologicznie obojętna. Jest materiałem niepalnym i nie zawiera rozpuszczalników, toksycznych oparów.

Jedną z najważniejszych zalet technologii Prodoral R6-1 jest to, że pozwala ona na naprawianie instalacji gazowych bez uciążliwych robót murarskich, malarskich, rozbierania szachów i niszczenia glazury. Tych wszystkich niedogodności nie da się uniknąć przy tradycyjnej wymianie instalacji gazowej na nową - spawaną. Odcięcie dopływu gazu jest dla lokatorów szczególnie uciążliwe, dlatego istotną rolę odgrywa szybkość naprawy instalacji oraz przywrócenie dopływu gazu.

Potrzebne pozwolenie?

Technologia stosowania systemu Prodoral R6-1 nie jest w rozumieniu prawa budowlanego budową, modernizacją ani remontem instalacji gazowej. Doszczelnianie emulsją Prodoral R6-1 jest elementem bieżącej konserwacji instalacji (zapewnia jej szczelność bez zmiany tras przewodów oraz rozwiązań technicznych instalacji gazu) i, podobnie jak tradycyjne doszczelnienie złączy lub wymiana materiału uszczelniającego złącza, nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Tak więc prace związane z doszczelnieniem instalacji gazowej mogą być rozpoczęte niezwłocznie po stwierdzeniu jej niesprawności. Czas wykonywania doszczelnienia instalacji gazowej nie przekracza zazwyczaj kilku dni.

Po uszczelnieniu emulsją polimeryzującą instalacje gazowe odzyskują stuprocentową szczelność i mogą jeszcze służyć użytkownikom przez wiele lat. Po kompleksowej polimeryzacji udzielana jest dziesięcioletnia gwarancja na szczelność instalacji.

Zakres robót polimeryzacyjnych:

• wyłączenie dopływu gazu do budynku;
• demontaż licznika gazowego w mieszkaniu (nie dot. budynków wyposażonych w gazomierz zbiorczy);
• odłączenie jednego odbiornika gazowego - kuchnia gazowa lub dwóch odbiorników kuchnia gazowa i piec gazowy;
• wymiana wszystkich zaworów stożkowych na kulowe w lokalach;
• likwidacja odwadniaczy znajdujących się w instalacji w piwnicach;
• czyszczenie instalacji gazem obojętnym (azot);
• założenie mostka w instalacji wewnętrznej po demontażu gazomierza;
• montaż zaworów podpionowych wkręcanych w dostępnych punktach;
• napełnianie emulsją instalacji w mieszkaniach;
• odpowietrzanie przewodów;
• opróżnianie instalacji z emulsji i czyszczenie wewnętrznych ścianek tłokami;
• suszenie instalacji za pomocą dmuchawy elektrycznej;
• wykonanie próby ciśnieniowej przy udziale inspektora nadzoru ze strony zleceniodawcy;
• montaż licznika gazowego i założenie plomb;
• montaż odbiornika (-ów);
• nagazowanie instalacji;
• uruchomienie odbiornika (-ów);
• sprawdzenie czujnikiem elektronicznym szczelności instalacji w lokalach;
• pomalowanie instalacji poziomych w piwnicach;
• sporządzenie protokołu z próby szczelności.
•  

Na świecie metodą Prodoral R6-1 zostało kompleksowo uszczelnionych ponad 1 mln 300 tys. domowych instalacji gazowych. W Polsce system ten posiada certyfikat zgodności wydany przez Instytut Nafty i Gazu w Krakowie i został zastosowany w ok. 130 tys. mieszkań. Potwierdzeniem wysokiej jakości technologii są pozytywne wyniki corocznych pełnych prób szczelności.

Wiele spółdzielni mieszkaniowych posiada po części, a często wyłącznie, budynki wyposażone w zbiorcze liczniki gazu. Po dokonaniu wymiany instalacji gazowej na nową we wszystkich lokalach zostają zamontowane gazomierze indywidualne, co skutkuje rozliczaniem mieszkańców za faktycznie zużyte paliwo gazowe, a nie ryczałtowo jak dotychczas. Co miesiąc naliczana jest też opłata stała. Natomiast stosując doszczelnienie instalacji metodą polimeryzacji, pozostawia się licznik zbiorczy i system rozliczeń nie zmienia się.

Z kolei budynki zarządzane przez administracje prywatne i państwowe są z reguły obiektami kilkudziesięcio-, a często ponadstuletnimi. Z doświadczeń jednej z wiodących firm na polskim rynku wynika, że ok. 70% budynków, w których ta firma wykonała polimeryzację, posiadało mieszkania z dwoma odbiornikami gazu: kuchnie gazowe, piece gazowe. Koszt wykonania całkowitego doszczelnienia wzrasta wówczas o ok. 10% w stosunku do mieszkań wyposażonych tylko w kuchnie, natomiast różnica cenowa między wykonaniem pełnej wymiany instalacji a jej doszczelnieniem jest nawet trzykrotna na korzyść polimeryzacji.

Artykuł pochodzi z miesięcznika Administrator

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!