Kwestię wentylacji garaży reguluje rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [1]. Przepisy wymagają stosowania różnych rozwiązań w zależności od lokalizacji garażu, jego wielkości i tego, czy jest on otwarty, czy zamknięty (§ 108).
W garażach otwartych przewietrzanych naturalnie łączna wielkość niezamykanych otworów w ścianach zewnętrznych na każdej kondygnacji nie może być mniejsza niż 35% jej powierzchni ścian. Można na tych ścianach stosować stałe przesłony żaluzjowe, które nie ograniczają wolnej powierzchni otworu. Maksymalna odległość pomiędzy takimi przeciwległymi ścianami z otworami nie może być większa niż 100 m.
Ponadto przepisy wymagają, aby zagłębienie najniższego poziomu posadzki nie przekraczało 0,6 m poniżej poziomu terenu bezpośrednio przylegającego do ściany zewnętrznej garażu. W przypadku większego zagłębienia należy zastosować fosę.
Przeczytaj: Rozwiązania techniczne wentylacji garaży >>
W zamkniętych nieogrzewanych garażach nadziemnych wolnostojących i przybudowanych lub wbudowanych w inne budynki należy stosować wentylację co najmniej naturalną, którą zapewnią otwory wentylacyjne umieszczone w ścianach przeciwległych lub bocznych bądź we wrotach garażowych o łącznej powierzchni netto nie mniejszej niż 0,04 m2 na każde stanowisko postojowe.
W garażach ogrzewanych nadziemnych lub częściowo zagłębionych mających nie więcej niż 10 stanowisk postojowych należy stosować wentylację co najmniej grawitacyjną zapewniającą 1,5-krotną wymianę powietrza na godzinę. Z tym że wyrażenie „co najmniej” zawarte w przepisach należy rozumieć jako sugestię zastosowania wentylacji mechanicznej (kanałów wentylacyjnych lub wentylatorów kierunkowych).
Zapisz się na konferencję, poświęconą urządzeniom przeciwpożarowym >>
W pozostałych garażach zamkniętych mających więcej niż 10 stanowisk postojowych oraz w kanałach rewizyjnych służących profesjonalnej obsłudze i naprawie samochodów bądź znajdujących się w garażach wielostanowiskowych należy stosować wentylację mechaniczną sterowaną czujkami niedopuszczalnego poziomu stężenia tlenku węgla.
W garażach zamkniętych, w których dopuszcza się parkowanie samochodów zasilanych gazem propan-butan i gdzie poziom podłogi znajduje się poniżej poziomu terenu, należy stosować wentylację mechaniczną sterowaną czujnikami niedopuszczalnego poziomu stężenia gazu propan-butan (§ 108).
Ponadto w garażach zabronione jest instalowanie studzienek rewizyjnych (§ 281) i tym samym nie powinny się w nich znajdować miejsca, w których mógłby się gromadzić gaz cięższy od powietrza – w razie wycieku powinien się on rozlać po dużej płaskiej powierzchni. W garażach zamkniętych o powierzchni całkowitej przekraczającej 1500 m2 należy stosować samoczynne urządzenia oddymiające (§ 277.4).
Przeczytaj także: Wentylacja bytowa w garażach zamkniętych >>
Za najlepszy wskaźnik jakości powietrza zanieczyszczonego spalinami w garażach uznawany jest poziom tlenku węgla, dlatego detektory tego gazu wykorzystywane są jako sterowniki wentylacji mechanicznej w obiektach tego typu. Prawo wyraźnie określa, gdzie powinny zostać zastosowane detektory CO (§ 108), jednak w pewnych sytuacjach mogą one nie sprostać stawianym zadaniom.
Wzrost popularności w Polsce samochodów osobowych z silnikami wysokoprężnymi spowodował, że w garażach zamkniętych, w których licznie parkują samochody z silnikami Diesla, mogą pojawić się trudności w sterowaniu wentylacją za pomocą detektorów CO. Silniki wysokoprężne emitują w spalinach na tyle małe ilości tlenku węgla, że możliwe jest, iż detektory CO nie zareagują, pomimo że powietrze będzie zanieczyszczone innymi substancjami szkodliwymi dla zdrowia, m.in. CO2, tlenkami azotu, sadzą i węglowodorami.
Zatem w garażach zamkniętych, w których zdecydowaną większość stanowią samochody osobowe z silnikami wysokoprężnymi, sterowanie wentylacją powinno opierać się także na detektorach dwutlenku węgla. Gaz ten zawsze pojawia się w spalinach i jest dokładnie mierzony za pomocą sensorów optycznych pracujących w podczerwieni.
Kolejną istotną przy projektowaniu wentylacji garaży kwestią jest fakt, że zawartość tlenku węgla w spalinach samochodów stale spada i o ile kilkanaście lat temu przyjmowano, że znajduje się w nich ok. 4,5% CO, obecnie jest go o wiele mniej – nawet poniżej 0,5%. Jednak nadal dla zapewnienia skuteczności wentylacji projektuje się instalacje na 4% CO w spalinach.
Przyjęcie mniejszych ilości może wprawdzie umożliwić redukcję kosztów budowy instalacji, ale rodzi ryzyko nieskutecznej wentylacji. Wynika to z tego, że samochód osobowy z silnikiem iskrowym jadący z małą prędkością lub uruchomiony po okresie dłuższego postoju wydziela większe ilości tlenku węgla niż pojazd rozgrzany i na dużych obrotach.
