W przypadku obiektu w II strefie klimatycznej okresu zimowego (badany obiekt) roczne zapotrzebowanie na ciepło tracone w czasie eksploatacji wynosi ok. 275 tys. kWh.
Przy wykorzystaniu wysokosprawnego kotła gazowego, który jest jednym z najczęstszych źródeł ciepła obiektów basenowych, koszt ogrzewania zjeżdżalni wodnej wynosi ok. 55 tys. zł rocznie.
W przypadku docieplenia zjeżdżalni warstwą pianki PIR, wełny mineralnej lub innego materiału termoizolacyjnego możliwe jest znaczne ograniczenie strat statycznych: zastosowanie już 5 cm pianki PIR o współczynniku λ = 0,022 W/(m·K) zmniejsza współczynnik U zjeżdżalni wodnej z ok. 10 W/(m2·K) do 0,48 W/(m2·K), straty w warunkach projektowych do ok. 4,8 kW, a roczne zapotrzebowanie na energię grzewczą do 11 300 kWh – czyli 25-krotnie!
Przeczytaj także: Wybór technologii OZE do ogrzewania wody w basenach otwartych >>
Dużą przeszkodą jest w takim przypadku koszt dodatkowej izolacji. Chociaż cena samego materiału termoizolacyjnego nie jest bardzo wysoka, szacowany całkowity koszt docieplenia to ok. 1300–1500 zł/mb. zjeżdżalni wodnej.
W przypadku typowej 80 metrowej zjeżdżalni koszt całkowity modernizacji kształtuje się na poziomie ok. 120 000 zł, co wynika przede wszystkim z konieczności montażu dodatkowej warstwy wierzchniej zabezpieczającej materiał izolacyjny przed wpływem środowiska zewnętrznego. Warto zauważyć jednak, że czas zwrotu poniżej 2,5 lat stawia tego typu przedsięwzięcie termomodernizacyjne w gronie najszybciej się zwracających.
Trzeba zauważyć również, że obniżenie kosztów ogrzewania w czasie pracy nie jest jedyną korzyścią wynikającą z docieplenia zjeżdżalni. Również w czasie jej przestoju generowane są znaczne straty energii cieplnej, a wychłodzone, w początkowej fazie działania zjeżdżalni wręcz oblodzone ścianki znacznie obniżają komfort użytkowników.
Redukcja pozaeksploatacyjnych statycznych strat ciepła zjeżdżalni
Podstawowym źródłem strat ciepła w okresie pozaeksploatacyjnym jest zimny prąd powietrza zstępującego przez zjeżdżalnie, którego zasięg oddziaływania może wynosić nawet kilkanaście metrów. W badanym obiekcie przy temperaturze powietrza zewnętrznego ok. 3°C podmuch chłodnego powietrza (ok. 19°C przy temperaturze wewnętrznej w hali basenu na poziomie 28°C) był odczuwalny i mierzalny w odległości 15 m od wylotu zjeżdżalni.
Zwiększony przepływ powietrza przez obiekt basenowy nie tylko generuje straty ciepła, może również zwiększać emisję wilgoci i zaburzać projektowany schemat przepływu powietrza, prowadząc do zawilgocenia elementów budowlanych.
Docieplenie zjeżdżalni w przypadku obiektów istniejących i nowo projektowanych nie zawsze jest możliwe ze względów konstrukcyjnych, finansowych lub też z powodu konieczności „zaciemnienia” zjeżdżalni, co nie zawsze jest pozytywnie odbierane przez użytkowników. Szczególnie w takim przypadku należy rozważyć wprowadzenie procedury ograniczenia prądu zstępującego w okresie pozaeksploatacyjnym (nocnym).
Znaczne ograniczenie prądu zstępującego może zostać uzyskane przez zamknięcie przekroju swego rodzaju korkiem, np. z poliuretanu. „Zatkanie” przekroju zjeżdżalni redukuje straty nocne do minimum.
Procedura zakładania poliuretanowego „korka” po zakończeniu pracy zjeżdżalni generuje znaczne oszczędności, nie wpływając negatywnie na komfort użytkownika, i nie wymaga dużego nakładu inwestycyjnego.
Podsumowanie
Statyczne straty ciepła zjeżdżalni wodnych, choć często pomijane w bilansach cieplnych, mogą mieć znaczący udział w kosztach utrzymania obiektu basenowego. (Fot. Zdjęcia zjeżdżalni wodnej w basenie krytym: zdjęcia górne - termowizyjne, zdjęcia dolne - tradycyjne)
W okresie eksploatacji straty ciepła zarówno od wody, jak i od powietrza powodują nie tylko znaczne zwiększenie mocy zamówionej i wzrost kosztów eksploatacyjnych, ale też często dyskomfort użytkowników pływalni.
W okresie pozaeksploatacyjnym - pomimo braku przepływu wody - straty ciepła generowane są przez silny prąd konwekcyjny, powstający w wyniku wychłodzenia powietrza w zjeżdżalni. Strumień powietrza przepływający przez budynek może zwiększać odparowanie od spokojnego lustra wody nieużytkowanych basenów.
W celu obniżenia strat ciepła stosować można stosunkowo drogie inwestycyjnie, lecz przynoszące znaczne oszczędności eksploatacyjne docieplenia ścianek zjeżdżalni wodnych. W razie braku takiej możliwości stosowane jest zaślepianie na okres nocny otworów zjeżdżalni w celu zablokowania przepływu powietrza, a co za tym idzie zredukowania strat ciepła do minimum.
Literatura
1. Hobler T., Ruch ciepła i wymienniki, WNT, Warszawa 1979.
2. PN-EN 12831:2006 Instalacje ogrzewcze w budynkach. Metoda obliczania projektowego obciążenia cieplnego.
3.
Cyba B., Czerkawska I., Stopień odparowania wilgoci z atrakcji
basenowych w aspekcie całkowitych zysków wilgoci w krytym parku wodnym,
„Instal” nr 12/2013.
4. Jadwiszczak P., Czerkawska I., Cyba B.,
Statyczne straty ciepła zjeżdżalni wodnych w obiektach parków wodnych,
„Air, Heat & Energy in Buildings 2014”, Politechnika Wrocławska,
Wrocław 2014.
| Chcesz być na bieżąco? Czytaj nasz newsletter! |
