Ocena i analiza zużycia wody w różnych pływalniach krytych
Water consumption analysis in different types of indoor swimming pools
Basen sportowy o wymiarach 26×50 m w obiekcie A
Fot. autora
Przyjmowane na podstawie przepisów i norm zapotrzebowanie na wodę do celów higieniczno-sanitarnych w krytych obiektach basenowych nie uwzględnia nowych technologii oraz oszczędnej armatury i tym samym jest większe niż rzeczywiste zużycie. Prowadzi to do zawyżania bilansu wody dla krytych pływalni i przewymiarowania instalacji.
Zobacz także
dr inż. Florian Piechurski Problemy z utrzymaniem jakości wody basenowej w istniejących systemach jej oczyszczania
W przypadku problemów z jakością wody basenowej jednym z pierwszych rutynowych działań jest jej intensywne chlorowanie. Może to jednak doprowadzić do przekroczenia dopuszczalnego poziomu związków wpływających...
W przypadku problemów z jakością wody basenowej jednym z pierwszych rutynowych działań jest jej intensywne chlorowanie. Może to jednak doprowadzić do przekroczenia dopuszczalnego poziomu związków wpływających na zapach wody basenowej oraz powodujących u osób kąpiących się podrażnienie oczu, dróg oddechowych i błony śluzowej nosa. Jednym ze skutecznych sposobów przywracania jakości wody basenowej może być jej okresowe ozonowanie.
Castorama Meble do ogrodu, na balkon i taras – jak je wybrać?
Meble ogrodowe to nie tylko praktyczne wyposażenie każdego przydomowego ogródka czy tarasu. To także wyjątkowe akcesoria, które podkreślą charakter Twojego domu, pozwolą Ci na wygodny odpoczynek lub zapewnią...
Meble ogrodowe to nie tylko praktyczne wyposażenie każdego przydomowego ogródka czy tarasu. To także wyjątkowe akcesoria, które podkreślą charakter Twojego domu, pozwolą Ci na wygodny odpoczynek lub zapewnią dodatkowe miejsce do pracy. Wybierz kolor, który lubisz, udekoruj meble miękkimi poduszkami i ciesz się niepowtarzalnym charakterem Twojego ogrodu, który docenią goście.
RESAN pracownia projektowa Instalacja wodno-kanalizacyjna: niezawodna i bezpieczna
Każdy budynek musi być wyposażony w instalację wodociągową i kanalizacyjną. Ważne jest nie tylko zapewnienie ciągłości dostawy wody do całego budynku i nieuciążliwy odbiór ścieków, ale też aspekty bezpieczeństwa.
Każdy budynek musi być wyposażony w instalację wodociągową i kanalizacyjną. Ważne jest nie tylko zapewnienie ciągłości dostawy wody do całego budynku i nieuciążliwy odbiór ścieków, ale też aspekty bezpieczeństwa.
Analizą objęto trzy różne kryte pływalnie, w których prowadzono pomiary zużycia wody na podstawie odczytów wodomierzy w nich zamontowanych. Analizowane pływalnie mają kilka typów basenów: sportowe, pływackie, rekreacyjne połączone z różnego typu atrakcjami. Wyposażone są w odmienne rozwiązania systemów oczyszczania wody basenowej.
Badania obejmowały miesięczne odczyty zużycia wody z wodomierzy i rejestr odwiedzających obejmujący osoby korzystające z biletów oraz grupy zorganizowane – młodzież szkolną odbywającą na basenie zajęcia wychowania fizycznego.
Ocena rzeczywistego zużycia wody w krytej pływalni
Woda w krytych pływalniach zużywana jest głównie do uzupełniania ubytków instalacji cyrkulacji wody basenowej, na cele higieniczno-sanitarne osób korzystających z kąpieli oraz utrzymanie czystości w obiekcie.
Ocenę zużycia wody uzupełniającej dla każdej krytej pływalni przeprowadzono w oparciu o odczyty z wodomierzy rejestrujących uzupełnianie ubytków eksploatacyjnych, uwzględniając objętość wody przeznaczonej do płukania filtrów. Nie uwzględniano zużycia podczas przerw technologicznych, które służą do czyszczenia niecek basenowych, instalacji i urządzeń wody basenowej. Zużycie wody do celów higieniczno-sanitarnych obliczano jako różnicę danych odczytanych z wodomierza głównego i wody uzupełniającej.
Do określenia jednostkowego zużycia wody uzupełniającej na cele higieniczne wykorzystano dane miesięczne z 2012 r., z wyłączeniem miesięcy, w których przeprowadzono przerwy technologiczne, oraz okresów świątecznych, z uwzględnieniem liczby osób korzystających z danej krytej pływalni.
Obiekt A – basen sportowy o wymiarach 26×50 m
W rozpatrywanym obiekcie funkcjonuje tylko basen sportowy z pomostem o wymiarach niecki: 26×50 m, głębokości 2,20 m i objętości 2680 m3.Powierzchnia lustra wody wynosi 1340 m2. Wydatek wody obiegowej to 590 m3/h.
Czytaj też: Parowanie wody w krytych basenach pływackich - Monitoring parowania w obiekcie rzeczywistym oraz wpływ kąpiących się osób na ilość odparowującej wody >>>
Cyrkulacja wody w basenie odbywa się z pionowym przepływem przy zamkniętym obiegu z czynnym przelewem. Doprowadzenie wody uzdatnionej uzyskuje się poprzez cztery kanały denne, a woda z basenu jest odprowadzana w 100% przez rynny przelewowe na wszystkich ścianach basenu.
Woda spływa grawitacyjnie do zbiornika przelewowo-wyrównawczego o pojemności 173 m3. Ze zbiornika zasysana jest czterema pompami cyrkulacyjnymi z filtrem wstępnym i tłoczona do czterech filtrów o średnicy 2400 mm z piaskowym złożem wielowarstwowym.
Przed filtrami do wody dozowany jest koagulant – siarczan glinu. Po filtracji woda przepływa przez reaktor lampy niskociśnieniowej UV i jest podgrzewana w dwóch przeciwprądowych wymiennikach ciepła.
Przed dopływem do niecki basenu do wody dozowany jest korektor pH – kwas siarkowy oraz przeprowadzana dezynfekcja wody podchlorynem sodu produkowanym z soli kuchennej w zespole elektrolizy membranowej.
Dozowanie reagentów odbywa się za pomocą pompek membranowych sterowanych na podstawie automatycznych pomiarów pH, redox wody i zawartości wolnego chloru i związanego w wodzie basenowej.
W tab. 1 zestawiono obliczenia miesięcznego jednostkowego zużycia wody na różne cele w przeliczeniu na osobę korzystającą z basenu w dm3/osobę w 2012 r.
Największe dobowe zużycie wody do uzupełnienia basenu odnotowano w lipcu – 26,3 m3/dobę. Miesiąc ten charakteryzuje się jedną z najwyższych frekwencji w ciągu roku, przy czym jednostkowe zużycie wody uzupełniającej wynosi 101,7 dm3/osobę. Jednostkowa wartość zużycia wody uzupełniającej w ciągu roku zawiera się najczęściej w przedziale 42,4–86,4 dm3/osobę dla miesięcy o porównywalnej frekwencji.
Zużycie wody na potrzeby higieniczno-sanitarne zawiera się w przedziale 30,8–42,3 dm3/osobę, oprócz października i listopada (odpowiednio 28,6 i 28,3 dm3/osobę). Całkowite zużycie wody po odrzuceniu lipca i sierpnia w odniesieniu do jednej osoby korzystającej z krytej pływalni typu sportowego w ciągu roku oscyluje między 71 a 129 dm3/osobę (rys. 1).
Rys. 1. Całkowite jednostkowe zużycie wody w odniesieniu do użytkownika korzystającego z obiektu w dm3/osobę w 2012 r.
Średnie całkowite jednostkowe zużycie w roku 2012 w obiekcie typowo sportowym wynosiło 104,9 dm3/osobę. W analizowanym obiekcie woda uzupełniająca stanowi średnio 70% zużycia wody wodociągowej, a 30% zużywane jest na potrzeby osób korzystających z obiektu basenowego (rys. 2).
Rys. 2. Zestawienie średniego procentowego zużycia wody wodociągowej w zależności od sposobu wykorzystania w 2012 r. w obiekcie A
Kryta pływalnia A wyposażona jest w zbiornik wody deszczowej. Woda ta wykorzystywana jest do spłukiwania misek ustępowych i pisuarów oraz prac porządkowych. Zbiornik wody deszczowej pozwala na wykorzystanie 1,8–3,3 m3/dobę, co pozwala zredukować zużycie wody wodociągowej na cele higieniczno-sanitarne o ok. 18% w skali roku (rys. 3).
W pobliżu kompleksu krytego (obiekt A) i otwartego kąpieliska znajdują się stawy zasilane źródłami wód podziemnych. Kryta pływalnia ma instalację doprowadzającą z nich wodę m.in. do zbiornika wody deszczowej, wykorzystywanej do spłukiwania misek ustępowych oraz pisuarów. W okresie od grudnia do kwietnia zaoszczędzono, według wskazań wodomierza zainstalowanego w instalacji doprowadzającej, 3621 m3 wody.
Obiekt B – kryta pływalnia z basenami wielofunkcyjnymi
W tym obiekcie funkcjonują dwa obiegi wody basenowej:
- pierwszy uzdatnia wodę dla basenu pływackiego o wymiarach 25×12,5 m,
- drugi dla basenu rekreacyjnego z hydromasażami oraz zjeżdżalnią.
Łączna powierzchnia lustra wody wynosi 372,5 m2.
Woda do zbiorników wyrównawczych wprowadzana jest poprzez system rynien przelewowych, gdzie jest gromadzona i następnie zasysana za pomocą pomp obiegowych i pompowana z dozowanym koagulantem na trzy filtry o średnicy 1800 mm (dwa dla basenu pływackiego i jeden dla basenu rekreacyjnego) ze złożem piaskowym. Stanowi to pierwszy etap oczyszczania wody basenowej.
Tabela 2. Jednostkowe zużycie wody w odniesieniu do użytkownika korzystającego z obiektu B w 2012 r.
Po procesie filtracji następuje drugi etap z zastosowaniem ozonowania części strumienia wody i dezynfekcji podchlorynem sodu oraz korekty pH. Dozowanie reagentów odbywa się za pomocą pompek membranowych sterowanych na podstawie automatycznych pomiarów pH, redox wody i zawartości wolnego chloru w wodzie basenowej.
Uzupełnianie wody następuje poprzez zawór elektromagnetyczny sterowany za pomocą sond pomiarowych w zbiornikach wyrównawczych.
W tab. 2 zestawiono obliczenia miesięcznego jednostkowego zużycia wody na różne cele w przeliczeniu na osobę korzystającą z basenu w dm3/osobę w 2012 r.
Na rys. 4 znajduje się zestawienie obliczeń jednostkowego zużycia wody na cele higieniczno-sanitarne, na cele basenowe oraz całkowitego zużycia wody w obiekcie B.
Rys. 4. Całkowite jednostkowe zużycie wody w odniesieniu do użytkownika korzystającego z obiektu B w dm3/osobę w 2012 r.
Największą frekwencję w tej krytej pływalni odnotowano w styczniu – średnio 574 osób/dobę, co nie przekłada się na zużycie dobowe wody uzupełniającej.
W odniesieniu do frekwencji jednostkowe zużycie wody świeżej nie jest najniższe i wynosi 43 dm3/osobę. Największe dobowe zużycie wody do uzupełnienia wody basenowej odnotowano w lipcu – 26,3 m3/dobę. Miesiąc ten charakteryzuje się jedną z wyższych frekwencji w ciągu roku, przy czym jednostkowe zużycie wody uzupełniającej wynosi 59,8 dm3/osobę.
Rys. 5. Zestawienie średniego procentowego zużycia wody wodociągowej w zależności od wykorzystania w 2012 r. w obiekcie B
Największe jednostkowe zużycie wody uzupełniającej odnotowano we wrześniu – 69,1 dm3/osobę i należy zaznaczyć, że w tym miesiącu prowadzone były prace remontowe.
Jednostkowa wartość zużycia wody uzupełniającej w ciągu roku zawiera się najczęściej w przedziale 43–60,2 dm3/osobę dla miesięcy o porównywalnej frekwencji. Zużycie wody na potrzeby higieniczno-sanitarne zawiera się w przedziale 28,9–44,2 dm3/osobę oprócz września, kiedy wynosi 83,1 dm3/osobę i odbiega od całego roku. Całkowite zużycie wody po odrzuceniu grudnia (wiele dni wolnych) oraz września (przerwa eksploatacyjna) w odniesieniu do jednej osoby korzystającej z krytej pływalni B w ciągu roku oscyluje między 72 a 95 dm3/osobę (rys. 4).
W roku 2012 średnie jednostkowe zużycie w obiekcie typowo szkolnym wynosiło 88,5 dm3/osobę. Woda uzupełniająca stanowiła 59% rocznego zużycia wody wodociągowej, a 41% zużyto na potrzeby osób korzystających z obiektu basenowego (rys. 5).
Obiekt C – park wodny z basenami wielofunkcyjnymi
Obiekt C to wielofunkcyjny wodny park rozrywki składający się z sześciu obiegów uzdatniania wody basenowej dla kilku rodzajów basenów o różnych funkcjach oraz różnorodnym kształcie i wydatku wody obiegowej (tab. 3).
W każdym z sześciu obiegów woda zasysana jest ze zbiornika wyrównawczo-przelewowego pompami cyrkulacyjnymi z filtrem wstępnym i tłoczona do zespołów filtrów o różnych średnicach – od 1200 do 2400 mm ze złożem wielowarstwowym węglowo-piaskowym. Przed filtrami jest dozowany koagulant – siarczan glinu. Wodę podgrzewa się w przeciwprądowych wymiennikach ciepła.
Przed dopływem wody do niecek basenów dozowany jest korektor pH – kwas siarkowy oraz przeprowadzana dezynfekcja wody podchlorynem sodu – produkowanym z soli kuchennej w zespole elektrolizy membranowej.
Dozowanie reagentów odbywa się za pomocą pompek membranowych sterowanych na podstawie automatycznego pomiaru pH wody, redoxu i zawartości wolnego chloru w wodzie basenowej.
Tabela 4. Jednostkowe zużycie wody w odniesieniu do użytkownika korzystającego z obiektu C w 2012 r.
Po obliczeniu miesięcznych zużyć wody uzupełniającej dla wszystkich obiegów oraz wody na cele higieniczno-sanitarne odniesiono je do frekwencji w krytej pływalni C i określono jednostkowe zużycie wody– tab. 4.
W miesiącach letnich (lipiec i sierpień) dobowe zużycie wody uzupełniającej osiągało wartości od 57 do 63,2 m3/dobę. Uwzględniając osoby korzystające z obiektu można stwierdzić, że jednostkowe zużycie wody uzupełniającej wodę basenową spadło do najniższej wartości w ciągu całego roku i wynosiło w lipcu 39,1 dm3/osobę, a w sierpniu 48,1 dm3/osobę. Ma to związek z największą liczbą osób korzystających z obiektu.
Największe jednostkowe zużycie wody uzupełniającej wynosi 83,2–92,2 dm3/osobę w miesiącach o najniższej frekwencji wynoszącej 513 oraz 534 osoby i jest trzykrotnie większe niż minimalna wartość normowa wynosząca 30 dm3/osobę.
Z zebranych danych wynika, że przy malejącej frekwencji dobowej wzrasta jednostkowe zużycie wody na cele higieniczne związane z wykorzystaniem ciepłej wody użytkowej w obiekcie.
Rys. 7. Zestawienie średniego procentowego zużycia wody wodociągowej w zależności od wykorzystania w 2012 r. w obiekcie C
Analizując miesiące bez wakacji oraz świąt, można stwierdzić, że jednostkowe zużycie wody na potrzeby technologii uzdatniania wody jest największe we wrześniu i wynosi 92,2 dm3/osobę – wynika to z przerwy technologicznej w tym miesiącu.
W lutym jednostkowa wartość zapotrzebowania na wodę kształtowała się na najniższym poziomie w ciągu roku i wyniosła 53,9 dm3/osobę.
Na rys. 6 przedstawiono całkowite jednostkowe zużycie wody w odniesieniu do użytkownika – z uwzględnieniem podziału na cele higieniczno-sanitarne i uzupełnienie wody basenowej w poszczególnych miesiącach 2012 r.
W roku 2012 średnie całkowite jednostkowe zużycie w obiekcie C wynosiło 92,8 dm3/osobę. Woda do uzupełnienia wody basenowej stanowiła 76% zużycia wody wodociągowej, a 24% zużyto na potrzeby higieniczno-sanitarne osób korzystających z obiektu (rys. 7).
Czytaj też: Koszty wentylacji i ogrzewania hal basenowych przy zastosowaniu central o różnych konstrukcjach >>>
Podsumowanie i analiza uzyskanych wyników badań
Istotnym elementem przy obliczaniu zużycia wody było zestawienie danych związanych z liczbą osób korzystających z pływalni, która zmieniała się w zależności od wielkości obiektu i pory roku. W ciągu roku największa frekwencja ma miejsce w miesiącach wolnych od zajęć edukacyjnych – w lipcu i sierpniu – a największym zainteresowaniem cieszą się obiekty wielofunkcyjne z basenami rekreacyjnym i pływackim z dużą liczbą różnorodnych atrakcji bądź z basenem zewnętrznym, mniejszym zaś obiekty wyposażone jedynie w basen typu sportowego.
Z danych zawartych w tab. 5 wynika, że do szacowania liczby osób korzystających z basenów – wskaźnik obciążenia „a” – dla basenu typu sportowego należy przyjmować w przeliczeniu na powierzchnię lustra wody na poziomie ok. 40 m2/osobę i godzinę, a dla basenów wielofunkcyjnych ok. 13 m2/osobę i godzinę, natomiast dla basenów szkolnych na poziomie ok. 10 m2/osobę i godzinę.
Tabela 6. Końcowa analiza jednostkowego zużycia wody uzupełniającej w basenach w zależności od typu wyposażenia w badanych krytych pływalniach w 2012 r.
Przyjmowanie w projektach wskaźnika a = 4,5 m2/osobę i godzinę dla basenów dla pływających i a = 2,7 m2/osobę i godzinę dla basenów dla niepływających jest dalekie od rzeczywistego obciążenia (frekwencji). Jak wynika z przeprowadzonych obliczeń, największym wskaźnikiem obciążenia charakteryzują się małe kryte pływalnie wykorzystywane w godzinach rannych i dopołudniowych w ramach zajęć wychowania fizycznego dzieci i młodzieży.
Zestawienie obliczeń jednostkowego zużycia wody na cele uzupełnienia wody basenowej w każdym z trzech analizowanych obiektów krytych pływalni w 2012 r. przedstawiono w tab. 6.
Zestawienie jednostkowego zużycia wody uzupełniającej obejmowało dane wyliczone dla każdego miesiąca, uwzględniające objętość zużytej wody w odniesieniu do osób korzystających z obiektu.
Średnia wartość w roku została obliczona bez uwzględnienia miesięcy, w których odbywały się przerwy technologiczne i eksploatacyjne, oraz grudnia w związku z dużą liczbą dni wolnych i świąt.
Wartość dobowego zużycia wody uzupełniającej zależy od frekwencji. W przypadku basenu wielofunkcyjnego typu park wodny (jak obiekt C) w miesiącach o najwyższej frekwencji (lipiec i sierpień) dobowe zużycie wody uzupełniającej maleje w porównaniu do pozostałych miesięcy. Taka zależność nie występuje w basenie rekreacyjnym (obiekt B). W basenie typowo sportowym (obiekt A) w lecie występuje największe zużycie wody. Kryta pływalnia zlokalizowana jest w kompleksie dużego kąpieliska otwartego. Pozostałe obiekty są samodzielne.
W krytej pływalni w obiekcie C, który jest parkiem wodnym, zakres jednostkowego zużycia waha się w granicach 39–92 dm3/osobę – średnio 65,2 dm3/osobę.
W pływalni w obiekcie B wyposażonej w basen pływacki i rekreacyjny zużycie to kształtuje się między 41 a 69 dm3/osobę – średnio 65,2 dm3/osobę.
W krytej pływalni w obiekcie A (tylko z basenem sportowym) zużycie wynosi 42–105 dm3/osobę – średnio 72,6 dm3/osobę.
Średnie jednostkowe zużycie wody uzupełniającej w 2012 r. dla analizowanych krytych pływalni wynosi ok. 64 dm3/osobę.
We wszystkich pływalniach został spełniony warunek minimalnego zużycia wody uzupełniającej 30 dm3/osobę.
Tabela 7. Porównanie jednostkowego zużycia wody na cele higieniczno-sanitarne w zależności od typu wyposażenia w badanych krytych pływalniach w 2012 r.
Wielkość jednostkowego zużycia wody na cele higieniczno-sanitarne ma ścisły związek z frekwencją oraz klasą i rodzajem zainstalowanej armatury czerpalnej, a także wielkością krytej pływalni.
W obiekcie C (duży kompleks z bogatym wyposażeniem) jednostkowe zużycie wody na cele higieniczne wyniosło od 17,1 do 34,8 dm3/osobę, średnio 20,8 dm3/osobę, i jest ono mniejsze od zużycia w mniejszej krytej pływalni w obiekcie B, wyposażonym tylko w baseny do pływania oraz basen rekreacyjny, gdzie średnie jednostkowe zużycie wynosiło od 28,9 do 83,1 dm3/osobę, średnio 34,7 dm3/osobę.
Najwyższe jednostkowe zużycie wody na cele higieniczno-sanitarne zaobserwowano w krytej pływalni w obiekcie A z basenem sportowym – wynosiło ono 28,3–104,2 dm3/osobę, średnio 38,9 dm3/osobę.
Średnie jednostkowe zużyciewody na cele higieniczno-sanitarne w 2012 w analizowanych obiektach wyniosło 34,1 dm3/osobę.
W celu obniżenia kosztów zwianych z eksploatacją pływalni wykorzystać można wody deszczowe – jak w obiekcie A – i w ciągu roku zaoszczędzić 18% pobieranej wody wodociągowej. Wynikające z obliczeń całkowite jednostkowe zużycie wody w analizowanych trzech obiektach zestawiono w tab. 8.
Średnie całkowite zużycie wody będące sumą zużycia na potrzeby higieniczno-sanitarne oraz cele technologiczne związane z oczyszczaniem wody basenowej zawiera się w granicach 51,3–128,3 dm3/osobę.
W dużym obiekcie C, z wielofunkcyjnym basenem rekreacyjnym z różnego rodzaju atrakcjami oraz basenem do pływania, jednostkowa objętość zużycia wody zawiera się w granicach 51,3–115,7 dm3/osobę, średnio w 2012 r. 86,1 dm3/osobę. Objętość ta jest mniejsza w stosunku do krytych pływalni, które mają proste wyposażenie, i mniejsza ze względu na ogólną powierzchnię lustra wody w basenach.
Największe zużycie notowane jest na typowym basenie sportowym – 105,3 dm3/osobę. Średnie jednostkowe zużycie wody użytkowej w analizowanych obiektach krytych pływalni w 2012 r. wynosi ok. 93,3 dm3/osobę.
Przedstawione powyżej jednostkowe objętości zużycia wody obrazują rzeczywiste zużycie wody w krytych pływalniach w zależności od wielkości obiektu oraz jego wyposażenia i uwzględniają zainteresowanie kąpiących się osób. Wskazują, że ogólne zużycie wody wodociągowej w analizowanych pływalniach zależy od wielu czynników i do każdego rozpatrywanego przypadku należy podchodzić indywidualnie w procesie poszukiwania oszczędności eksploatacyjnych, w tym zmniejszania zużycia wody związanego z pracą systemu oczyszczania, jak i na cele sanitarno-higieniczne, co powinno pozwolić obniżyć koszty rosnących cen pobieranej wody i odprowadzanych ścieków. Takie działania mogą się przełożyć na obniżkę cen biletów i zwiększenie zainteresowania nowych osób korzystaniem z pływalni.
Procentowe zużycie wody na cele higieniczne i uzupełnienie wody basenowej w analizowanych krytych pływalniach za 2012 r. zestawiono w tab. 9.
Dane te obejmują wykorzystanie wody na cele związane z uzupełnieniem ubytków wody basenowej w obiegach oczyszczania oraz wody wykorzystywanej przez kąpiących się do spłukiwania misek ustępowych, pisuarów, podczas korzystania z natrysków oraz umywalek.
W parku wodnym (obiekt C), który charakteryzuje się największą frekwencją wśród analizowanych obiektów, procentowy udział wykorzystania wody użytkowej kształtuje się na poziomie 24% i jest mniejszy w porównaniu do małych krytych pływalni, gdzie objętość tej wody wynosi 41%, a w obiekcie z basenem sportowym średnio 35%.
Rzeczywiste roczne jednostkowe zużycie wody jest mniejsze średnio o 50% w stosunku do aktualnych wymagań zawartych w rozporządzeniu w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody [4], które dla obiektów basenowych ustalono na poziomie 160 dm3/osobę.
Badania wskazują, że spełniane są wymagania dotyczące uzupełniania wody basenowej według DIN 19643 [2] i wymagania sanitarno-higieniczne dla krytych pływalni zawarte w wytycznych [1] wynoszące 30 dm3 wody przypadające na każdą osobę korzystającą z pływalni w ciągu jednego dnia.
Wnioski
- Zużycie jednostkowe wody uzupełniającej wodę basenową przekracza wartość 30 dm3/osobę, czyli spełnione są wymagania zawarte w [1 i 2].
- Całkowite jednostkowe zużycie wody dla krytych pływalni było dwukrotnie niższe niż zalecane 160 dm3/osobę [4]. Należy zweryfikować wytyczne związane z obliczaniem zapotrzebowania na wodę na cele higieniczno-sanitarne dla krytych pływalni w naszym kraju do poziomu 30–40 dm3/osobę.
- Na podstawie przedstawionych analiz zużycia wody należy dążyć do zweryfikowania obowiązujących przepisów i stosowanych norm oraz wytycznych do obliczeń zapotrzebowania na wodę dla basenów na etapie projektowania. Przyjmowane obecnie wielkości powodują zawyżanie bilansu wody w krytych pływalniach.
Literatura
- Sokołowski Cz., Wymagania sanitarno-higieniczne dla krytych pływalni, MZiOS, Departament Zdrowia Publicznego, PZITS, Warszawa 1998, nr arch. 760.
- DIN 19643, Aufbereitung von Schwimm und Badebeckenwasser, Düsseldorf 1997.
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (DzU nr 72/2010, poz. 466).
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (DzU nr 8/2002, poz. 70).
- Piechurski F.G., Ocena zużycia wody w wielofunkcyjnych krytych pływalniach, INSTAL nr 3/2015, s. 51–57.
- Pielka Ł., Ocena zużycia wody w różnych krytych pływalniach, praca dyplomowa, Instytut Inżynierii Wody i Ścieków, Politechnika Śląska, Gliwice 2013.