Od wprowadzenia systemu oceny energetycznej budynków minęło osiem lat, w trakcie których nastąpiło wiele istotnych zmian.
Obecnie obowiązki związane z wydawaniem i przekazywaniem świadectw charakterystyki energetycznej budynków oraz przeprowadzaniem okresowych kontroli systemów ogrzewania i systemów klimatyzacji w budynkach reguluje ustawa o charakterystyce energetycznej budynków z 2014 r. [15].
Przyjęty w kolejnym roku „Krajowy plan mający na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii” [14] określa kierunki działań zapewniające i promujące energooszczędność oraz zwiększenie pozyskania energii ze źródeł odnawialnych.
Przez „budynek o niskim zużyciu energii” należy rozumieć budynek spełniający wymagania związane z oszczędnością energii i izolacyjnością cieplną zawarte w przepisach techniczno-budowlanych [3] obowiązujące od 1 stycznia 2021 r., a dla budynków zajmowanych przez władze publiczne oraz będących ich własnością od 1 stycznia 2019 r. [14].
Zgodnie z przyjętym harmonogramem etapem pośrednim są zmiany w zakresie wymagań minimalnych obowiązujące od 1 stycznia 2017.
Od 2015 r. obowiązuje nowe rozporządzenie w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetycznej [10]. Reguluje ono sposób wyznaczania tej charakterystyki, także metodą opartą na faktycznie zużytej ilości energii, obliczeniach dotyczących wielkości emisji CO2 oraz udziale OZE w rocznym zapotrzebowaniu na energię końcową.
Rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego [11] nakłada w nowelizacji rozszerzony obowiązek wzięcia pod uwagę przed rozpoczęciem budowy (o ile są dostępne) technicznych, środowiskowych i ekonomicznych możliwości realizacji wysokoefektywnych systemów alternatywnych z wykorzystaniem energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych, w tym z pomp ciepła.
Należy również mieć na uwadze zmieniające rynek urządzeń rozporządzenia Komisji Europejskiej wydawane na podstawie przepisów dyrektywy 2009/125/WE [1] ustanawiającej ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią. Obowiązujące przepisy wykonawcze dotyczą m.in. ogrzewaczy pomieszczeń i ogrzewaczy wielofunkcyjnych, podgrzewaczy wody i zasobników ciepłej wody, pomp, systemów wentylacyjnych, klimatyzatorów i wentylatorów.
Czytaj także: Wpływ OZE na wskaźnik energii pierwotnej w budynkach mieszkalnych >>
Przykładowym efektem wprowadzonych wymagań w zakresie efektywności energetycznej jest praktyczne wycofanie z obrotu kotłów niekondensacyjnych na paliwa ciekłe i gazowe o znamionowej mocy cieplnej do 400 kW.
Analiza charakterystyki energetycznej wielorodzinnego budynku mieszkalnego została przeprowadzona przez autorkę w początkowej fazie wdrażania systemu oceny energetycznej budynków [16].
Dynamiczne zmiany w regulacjach prawnych spowodowały konieczność ponownego spojrzenia na to zagadnienie. Ocena możliwości spełnienia zaostrzonych wymagań w zakresie wskaźnika EP budynku jednorodzinnego przeprowadzona w pracy [2] wskazała na znaczenie wyboru wysokosprawnego źródła ciepła, wykorzystania odnawialnych źródeł energii, a także odpowiedniego ukształtowania bryły budynku.
W odniesieniu do budynku mieszkalnego wielorodzinnego zwrócono ponadto uwagę na konieczność poniesienia znaczących kosztów inwestycyjnych związanych z wprowadzanymi usprawnieniami oraz prawdopodobne zmniejszenie powierzchni użytkowej [2, 12].
Wykazano, że zastosowanie alternatywnych źródeł energii może być korzystniejsze od rozwiązań konwencjonalnych, zarówno pod względem wysokości nakładów inwestycyjnych, jak i kosztów w cyklu życia. Konieczność zastosowania źródeł odnawialnych, w tym w zakresie energii elektrycznej (systemy PV) do zasilania urządzeń pomocniczych w systemach technicznych, podkreślono również w pracy [17].
Celem opracowania jest analiza charakterystyki energetycznej przykładowego budynku mieszkalnego wielorodzinnego przeprowadzona w perspektywie wymagań 2017–2021. Wskazano w niej elementy mające wpływ na zapotrzebowanie budynku na energię użytkową, końcową i nieodnawialną energię pierwotną (wskaźnik EP). Zidentyfikowano jednocześnie możliwe problemy ze spełnieniem wymagań określonych w przepisach techniczno-budowlanych oraz wskazano ścieżki prowadzące do osiągnięcia założonego celu, jakim jest „budynek o niskim zużyciu energii”.
Czytaj także: Wentylacja i ogrzewanie w nowych przepisach - bezpłatny e-book >>
| Chcesz być na bieżąco? Czytaj nasz newsletter! |
