Wpusty ściekowe w budynkach

Wpusty ściekowe stosuje się jako odwodnienia punktowe w natryskach bezbrodzikowych, odprowadzenie wody w pomieszczeniach higieniczno-sanitarnych w budynkach użyteczności publicznej i zakładach pracy, odwodnienia punktowe garaży, ochronę przeciwzalewową piwnic czy odwodnienia punktowe balkonów.

Konstrukcja wpustu

Wpusty ściekowe powinny być zgodne z normą PN-EN 1253 Wpusty ściekowe w budynkach i cechować się odpowiednią przepustowością — od 0,4 l/s (dla DN 32) do 4,0 l/s (dla DN 160). O przepustowości decyduje przede wszystkim wykonanie korpusu (rynny) z odpływem. Tę część odpływu wykonuje się z żeliwa, stali nierdzewnej lub tworzywa sztucznego – polipropylenu lub ABS. Wyprofilowanie dna umożliwia zachowanie spadku, a zastosowanie nóżek montażowych umożliwia prawidłowy i stabilny montaż, w tym wyprofilowanie. Możliwe jest też dostosowanie jego wysokości do wysokości montażu. Od korpusu wpustu odchodzi odpływ, którego prawidłowe wykonanie i drożność decyduje o przepustowości wpustu. Odpływ może być obracany lub mieć regulowaną wysokość, co często jest niezbędne w przypadku remontów. Wpust wyposaża się także w syfon – tradycyjny lub pływakowy. Stanowi on blokadę antyzapachową i zapobiegającą cofaniu się ścieków. Syfon może być wyposażony w dodatkowe akcesoria, np.; łapacz włosów czy osadnik piasku – wówczas zwykle jest wyjmowany, by ułatwić utrzymanie go w czystości.

Kratki i pokrywy

Maskownica (pokrywa, kratka, ruszt) wpustu może być wykonywana z różnych materiałów, zależnie od zastosowania: od żeliwa, przez stal nierdzewną (czasem pokrytą dodatkowo tlenkiem chromu), po wysokiej jakości tworzywa sztuczne. Jako pokrywy dostępne są także nasadki, które umożliwiają wklejenie płytki ceramicznej, w celu zachowania jednolitego wyglądu posadzki ze wmontowanym wpustem. O wyborze rodzaju rusztu decydują z jednej strony względy estetyczne, które mają znaczenie głównie przy wpustach stosowanych jako odwodnienia prysznicowe lub w prestiżowych pomieszczeniach higienicznosanitarnych (np. ogólnodostępne łazienki w przestrzeni biurowej), a z drugiej zastosowanie wpustu. Odpowiedni dobór rusztu związany jest z jego wymaganą wytrzymałością na obciążenia ruchem pieszym lub kołowym (np. kratki żeliwne przeznaczone do garaży) oraz odpornością na warunki otoczenia (np. kratki ze stali nierdzewnej w budynkach, w których woda może mieć własności korozyjne).

Zasady montażu wpustów

Przy montażu wpustu kluczowe jest zachowanie prawidłowego spadku powierzchni, z której odprowadzana jest woda. Minimalne spadki określone są w normie PN EN 1253 dla konkretnych zastosowań i rodzajów powierzchni – np. dla balkonów czy tarasów minimalny spadek wynosi 1,5-2%, a dla piwnic podwórzowych z braku kamiennego łączonego – 2,5%.

Odpływu wpustu powinien być podłączony do kanalizacji z minimalnym spadkiem 2,5% i przy zachowaniu różnicy wysokości między odpływem a jego połączeniem z pionem nie mniejszej niż wysokość zamknięcia wodnego w odpływie.

Wpusty należy montować tak, by maskownica znajdowała się nieco poniżej poziomu podłoża, w którym osadzony jest wpust – np. 2 mm. W przestrzeni zamkniętej możliwe jest zlicowanie rusztu z posadzką. Połączenie wpustu z konstrukcją podłogi musi być stabilne i szczelne. Nie można dopuścić do osiadania wpustu ani do przenikania wody wokół wpustu. Ważnym aspektem jest więc prawidłowe wykonanie hydroizolacji. Może to być realizowane za pomocą mankietu (kołnierza) hydroizolacyjnego, z uszczelnieniem taśmą uszczelniającą lub folią w płynie (płynną masą izolacyjną).

Wpusty prysznicowe (odwodnienia punktowe)

Wpusty prysznicowe, stosowane do natrysków w budownictwie mieszkaniowym czy budynkach zamieszkania zbiorowego, wyróżniają się przede wszystkim ciekawymi możliwościami wykonania rusztu – głównie ze względów estetycznych. Oferowane są np. pokrywy ze stali nierdzewnej ze szczelinami odpływowymi obwodowymi lub w formie minimalistycznych wzorów. Dostępne są także wpusty okrągłe oraz rozwiązania podświetlone.

Niezależnie od wykonania, wpust prysznicowy powinien wytrzymać obciążenie do 300 kg. Jego przepustowość musi być co najmniej tak wysoka jak wydajność baterii oraz wszelkich elementów wyposażenia danej kabiny, takich jak deszczownica. Wpust umieszcza się na środku części natryskowej, co wymaga zapewnienia tzw. spływu kopertowego (ze wszystkich stron) oraz odpowiedniego spadku podłoża. Zgodnie z normą PN-EN 1253 powinno być przynajmniej 2% (wymóg dla okładzin płytkowych przy dużym napływie wody).

Wpusty sanitarne (podłogowe)

Zgodnie z normą, PN-EN 1253 wpusty podłogowe należy stosować w pomieszczeniach higienicznosanitarnych o dużej rotacji użytkowników (np. budynki użyteczności publicznej) oraz w zakładach pracy (1 wpust na każde 30 m2 podłogi). Rolą takich wpustów jest zapewnienie odprowadzenia wody gromadzącej się na podłodze w wyniku codziennego użytkowania, sprzątania oraz awarii. Wpusty takie często wyposaża się w zawór zwrotny, zapobiegający cofaniu strumienia odprowadzonej wody. Spadek powierzchni można zgodnie z normą PN-EN 1253 przyjąć 1% (okładziny płytkowe przy niewielkim napływie wody).

Odrębnego podejścia wymagają wpusty stosowane w pomieszczeniach o dużym napływie wody (np. pochodzącej z procesów technologicznych) oraz stosowane w obiektach, gdzie woda odpływająca z podłóg może zostać zanieczyszczona tłuszczami czy substancjami ropopochodnymi (np. zakłady produkcji spożywczej czy warsztaty samochodowe). Wpusty takie wyposaża się w odpowiednie, dedykowane separatory zanieczyszczeń. Natomiast spadek powierzchni w kierunku wpustu powinien zgodnie z normą PN-EN 1253 wynosić od 1,5-2% (nawierzchnie asfaltowe i betonowe, zależnie od stopnia gładkości) do 3% (okładziny płytkowe przy bardzo silnym napływie wody).

Wpusty piwniczne

Zadaniem wpustów piwnicznych jest przede wszystkim ochrona przed zalaniem pomieszczeń znajdujących się poniżej poziomu gruntu (piwnic) – w przypadku silnych opadów deszczu woda opadowa może przedostać się do piwnicy. Wpusty piwniczne wyróżniają się większą przepustowością oraz dodatkowymi zabezpieczeniami. Wśród nich główną rolę odgrywają zawór zwrotny zapobiegający cofce odprowadzonych wód, łapacz piasku (osadnik cząstek stałych) czy bariera antyzapachowa.

Wpusty garażowe

Wpusty garażowe, montowane na przykład we wbudowanych garażach podziemnych, służą do odprowadzania wody pochodzącej z mycia stanowisk postojowych samochodów oraz w mniejszym stopniu – wody opadowej (w tym pochodzącej z kół i nadkoli samochodów). Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, stanowiska postojowe i dojazdy manewrowe dla samochodów powinny mieć nawierzchnię (...) ze spadkiem zapewniającym spływ wody. Spadek ten nie jest określony w rozporządzeniu WT, ale dla wpustów wskazuje je norma PN-EN 1253: dla powierzchni gładkich (asfalt i beton próżniowy) jest to min. 1,5%, a dla powierzchni chropowatych – min. 2%. Wpusty te muszą być także dostosowane do obciążenia ruchem kołowym samochodów osobowych, stąd często stosuje się wytrzymałe ruszty wykonane z żeliwa lub stali ocynkowanej.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!