Wentylatory w systemach strumieniowej wentylacji pożarowej garaży

W Polsce zarejestrowanych mamy ok. 23 mln samochodów osobowych i ponad 2 mln motorowerów i motocykli. Brak miejsc parkingowych to duży problem miast. Dla starych bloków i kamienic nie były wymagane miejsca postojowe lub garaże podziemne.

Obecnie rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [1] wymaga w § 18. 1, aby inwestor, zagospodarowując działkę budowlaną, urządził stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy stanowiska postojowe dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym stanowiska dla osób niepełnosprawnych. Rozporządzenie nie określa jednak liczby wymaganych miejsc parkingowych i odsyła do planów zagospodarowania przestrzennego.

Plan zagospodarowania przestrzennego dla osiedla lub dzielnicy określa wymaganą liczbą miejsc parkingowych na jedno mieszkanie i może ona być różna dla różnych lokalizacji, jednak przeważnie jest to nie mniej niż 1,2 miejsca na 1 mieszkanie. Jeśli nie ma planu zagospodarowania, to liczba miejsc parkingowych jest określana w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Na obszarach zurbanizowanych brakuje terenu na naziemne miejsca postojowe i tworzy się je pod budynkami.

Kwestie wentylacji garaży wielostanowiskowych powyżej 10 miejsc parkingowych definiują warunki techniczne [1]. Wielostanowiskowe garaże podziemne z minimum dwiema kondygnacjami to obecnie najbardziej pożądane rozwiązanie dla nowo powstających budynków – zarówno mieszkalnych, jak i biurowych, handlowych czy innego przeznaczenia (np. hoteli). Jeśli więc garaż nie stanowi osobnego budynku, czyli znajduje się w budynku o innym przeznaczeniu, to powinien spełniać wymagania paragrafu 106 WT:

§ 106. 1. Garaż znajdujący się w budynku o innym przeznaczeniu powinien mieć ściany i stropy, zapewniające wymaganą izolację akustyczną, o której mowa w § 326, oraz szczelność uniemożliwiającą przenikanie spalin lub oparów paliwa do sąsiednich pomieszczeń, przeznaczonych na pobyt ludzi, usytuowanych obok lub nad garażem.

Ponieważ dodatkowo większość garaży tego typu posiada minimum jedną kondygnację poniżej poziomu gruntu, co praktycznie uniemożliwia realizację wytycznych dla garażu otwartego, zastosowanie wentylacji mechanicznej jest wymagane paragrafem 277 pkt 4 WT:

§ 277. 4. W strefie pożarowej garażu zamkniętego należy stosować instalację wentylacji oddymiającej uruchamianą za pomocą systemu wykrywania dymu, w przypadku gdy ta strefa nie posiada bezpośredniego wjazdu lub wyjazdu z budynku lub gdy jej powierzchnia przekracza 1500 m².

Ponadto rozporządzenie o warunkach technicznych definiuje także elementy instalacji wentylacji oddymiającej, między innymi wentylatory:

§ 270. 1. Instalacja wentylacji oddymiającej powinna:

1) usuwać dym z intensywnością zapewniającą, że w czasie potrzebnym do ewakuacji ludzi na chronionych przejściach i drogach ewakuacyjnych nie wystąpi zadymienie lub temperatura uniemożliwiające bezpieczną ewakuację;

2) mieć stały dopływ powietrza zewnętrznego uzupełniającego braki tego powietrza w wyniku jego wypływu wraz z dymem.

4. Wentylatory oddymiające powinny mieć klasę:

1) F600 60, jeżeli przewidywana temperatura dymu przekracza 400°C;

2) F400 120 w pozostałych przypadkach, przy czym dopuszcza się inne klasy, jeżeli z analizy obliczeniowej temperatury dymu oraz zapewnienia bezpieczeństwa ekip ratowniczych wynika taka możliwość.

Czytaj też: Bezpieczeństwo parkingów podziemnych w świetle zmieniającej się struktury rodzajowej pojazdów osobowych >>

Wentylacja strumieniowa

Decydując się na system pożarowej wentylacji bezkanałowej, zwanej potocznie wentylacją strumieniową, należy mieć więc na uwadze, że wszystkie zastosowane urządzenia – zarówno jedno- i dwukierunkowe wentylatory strumieniowe lub wentylatory indukcyjne, jak i główne wentylatory oddymiające – muszą mieć odpowiednią klasę temperaturową. To, w jaki sposób klasa ta ma być wyznaczona i jakimi dokumentami poświadczona, określają zaś odrębne przepisy, a konkretnie rozporządzenie z 2016 roku w sprawie sposobu deklarowania właściwości użytkowych wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym [2], a także dokument nadrzędny, tj. rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG [3].

---

Literatura

1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tekst jednolity DzU 2019, poz. 1065)
2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 17 listopada 2016 r. w sprawie sposobu deklarowania właściwości użytkowych wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (DzU 2016, poz. 1966)
3. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz.Urz. UE L 88/5).
4. Rozporządzenie Komisji (UE) nr 327/2011 z dnia 30 marca 2011 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla wentylatorów napędzanych silnikiem elektrycznym o poborze mocy od 125 W do 500 kW (Dz.Urz. UE L 90/8)

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!