Oszczędzanie gazu – szczegóły planu UE

Podobnie jak w przypadku nieoficjalnych informacji, pierwsza część komunikatu koncentruje się na istniejących narzędziach, którymi UE już dysponuje, aby zapewnić bezpieczeństwo dostaw, takich jak:

1. krajowe plany działań zapobiegawczych, państwa członkowskie muszą przygotować na mocy rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa dostaw gazu,
2. możliwość ogłoszenia przez Komisję Europejską stanu nadzwyczajnego w Unii lub stanu nadzwyczajnego w regionie „dla szczególnie dotkniętego regionu geograficznego na wniosek co najmniej jednego [państwa członkowskiego]” oraz
3. mechanizm solidarności gwarantujący dostawy do „odbiorców chronionych”.

Następnie Komisja przypomina o działaniach podjętych przez UE od czasu rosyjskiej inwazji na Ukrainę oprócz tych ram. Rozporządzenie w sprawie magazynowania gazu weszło w życie w dniu 1 lipca, a Komisja dokonała przeglądu wszystkich krajowych planów operacyjno-ratunkowych we współpracy z państwami członkowskimi, ENTSOG i ENTSOE. Ponadto Komisja podjęła szereg działań w celu dywersyfikacji dostaw z krajami posiadającymi złoża gazu, takimi jak „USA, Norwegia, Azerbejdżan, Katar, Egipt, Izrael, Algieria i wiele innych.”

Przeczytaj także: Jak Komisja Europejska planuje zarządzać zapotrzebowaniem na gaz?

Substytucja, solidarność i oszczędność ograniczą zapotrzebowanie na gaz

Symulacje przeprowadzone przez Komisję i ENTSOG sugerują, że poziom zmagazynowania gazu może wynosić od 65% do 71% na początku sezonu grzewczego, w przeciwieństwie do celu 80% rozporządzenia w sprawie magazynowania gazu. „Do uniknięcie luki gazowej w nadchodzących miesiącach, ogólna zalecana redukcja zapotrzebowania na gaz od 1 sierpnia do 31 marca 2023 r. wynosi 15%.”

Kluczowymi zasadami unijnego planu ograniczania zapotrzebowania na gaz są substytucja, solidarność i oszczędności w zużyciu gazu. Jeśli chodzi o budynki, plan ma na celu ograniczenie ogrzewania i chłodzenia poprzez:

1. zmniejszenie szczytowego zużycia energii elektrycznej z chłodzenia,
2. w okresie zimowym, poprzez wdrożenie alternatywnych źródeł ciepła dla systemów ciepłowniczych, poprzez pompy ciepła i inteligentne systemy zarządzania energią w gospodarstwach domowych, oraz
3. poprzez kampanie oszczędzania gazu, na przykład poprzez zmniejszenie ustawienia termostatu o 1° lub przy użyciu mniejszej ilości ciepłej wody. Możliwe są również dobrze zaprojektowane systemy taryfowe bonus-malus. Jak ustaliła Komisja Europejska, „oszczędności można również znaleźć, nakazując ograniczenie ogrzewania budynków publicznych, biur, budynków komercyjnych i otwartych przestrzeni, takich jak tarasy zewnętrzne, tam gdzie jest to technicznie wykonalne i wykonalne".

Inne przepisy mają na celu oszczędzanie gazu wykorzystywanego w produkcji energii elektrycznej i ciepła poprzez zmniejszenie zużycia energii elektrycznej, import energii elektrycznej oraz promowanie w miarę możliwości zmiany paliwa w sektorach energii i ciepła, przy czym priorytetowo traktuje się przejście na paliwa odnawialne i czystsze w eksploatacji paliwa. W odniesieniu do przemysłu działania Komisji obejmują zmianę paliwa i działania rynkowe, takie jak krajowe lub wspólne aukcje lub systemy przetargowe, umowy swapowe między dużymi odbiorcami, umowy o skróconym okresie wypowiedzenia i elastyczność po stronie popytu w zakresie energii elektrycznej.

Ponadto Komisja proponuje rozporządzenie Rady umożliwiające skuteczne działania w celu przeciwdziałania ryzyku braku równowagi między podażą a popytem na europejskim rynku gazu, w tym poprzez niezbędne ramy zarządzania. „Państwa członkowskie będą miały możliwość wprowadzenia niezbędnych redukcji na zasadzie dobrowolności jako pierwszego kroku, ale jeśli redukcja zużycia gazu jest niewystarczająca „Komisja może uruchomić wiążącą redukcję o 15 % w celu zapewnienia niezbędnej ogólnej redukcji w UE na rzecz bezpieczniejszej zimy dla wszystkich.”

Zgodnie z proponowanym rozporządzeniem „Komisja powinna być uprawniona do składania deklaracji, po konsultacji z odpowiednimi grupami ryzyka i Grupą Koordynacyjną ds. Gazu ustanowioną na mocy rozporządzenia (UE) 2017/1938 oraz z uwzględnieniem wszelkich opinii wyrażonych przez państwa członkowskie w tym kontekście, ostrzeżenie unijne, w przypadku gdy dobrowolne działania na rzecz ograniczania popytu okażą się niewystarczające, aby zaradzić ryzyku poważnego niedoboru dostaw. Co najmniej trzy właściwe organy państw członkowskich, które dokonały wpisów krajowych, powinny mieć możliwość zwrócenia się do Komisji o ogłoszenie wpisu unijnego. […] Ostrzeżenie unijne powinno służyć jako poziom kryzysowy specyficzny dla Unii, który powinny spowodować obowiązkowe ograniczenie popytu.”

Artykuł 6 wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady wskazuje: „Podejmując decyzję w sprawie działań w celu redukcji popytu, państwa członkowskie biorą pod uwagę działania mające na celu zmniejszenie zużycia gazu w sektorze energii elektrycznej, dzialania zachęcające do zmiany paliwa w przemyśle, krajowe kampanie uświadamiające oraz ukierunkowane zobowiązania do ograniczenia ogrzewania i chłodzenia, a także środki rynkowe promujące przechodzenie na inne paliwa i zmniejszenie zużycia przez przemysł.”

źródło: SPIUG