Pompy ciepła w istniejących budynkach cz. 3

Czy pompy ciepła w istniejących budynkach działają w sposób przyjazny środowisku?

Aby złagodzić skutki zmian klimatycznych, niezbędna jest drastyczna redukcja emisji dwutlenku węgla. W ramach europejskiego „Zielonego Ładu” (European Green Deal) zwiększono w ostatnim czasie cele redukcji CO₂ do roku 2030 z 40% na 55%. Celem nadrzędnym jest osiągnięcie do roku 2050 neutralności klimatycznej. Wiele krajów zaostrza swoje plany już do roku 2030, by cel ten udało się zrealizować, np. w Niemczech planuje się w tym czasie zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych o 65%. Plany te potwierdzone zostały przez zdecydowaną większość krajów na szczycie klimatycznym w kwietniu 2020 roku, a brak jednoznacznej deklaracji Polski w kwestii neutralności klimatycznej odebrany został jako co najmniej niezrozumiały.

Dekarbonizacja sektora ogrzewania budynków jest jednym z podstawowych założeń osiągnięcia redukcji emisji CO₂. W tym celu konieczne jest działanie na dwóch frontach: po pierwsze, należy wzmóc prace termomodernizacyjne budynków, redukując dzięki temu zapotrzebowanie na energię cieplną, a po drugie, dokonać możliwie szybkiej transformacji ogrzewania budynków, korzystając z technologii, które zapewnią znaczne ograniczenie emisji CO₂, a w perspektywie neutralność klimatyczną.

Jak dużą redukcję emisji CO₂ można osiągnąć dzięki pompom ciepła w porównaniu z innymi technologiami?

Pompy ciepła to technologia dojrzała, która już dziś w większości przypadków zastąpić może systemy grzewcze wykorzystujące paliwa kopalne: gaz ziemny, olej opałowy czy węgiel. Z tego powodu pompy ciepła uważane są za centralny element przyszłego, neutralnego klimatycznie systemu energetycznego.

Redukcja emisji dwutlenku węgla dzięki zastosowaniu elektrycznych pomp ciepła zależy od dwóch czynników – intensywności emisyjnej energii elektrycznej oraz efektywności pompy ciepła. Pierwsza z tych wielkości mówi, w jak „czysty“ sposób wyprodukowana została energia elektryczna, czyli ile gramów CO₂ wyemitowane zostało do atmosfery przy produkcji jednej kilowatogodziny prądu. Wskaźnik ten jest wartością dynamiczną i zależy od pory roku czy nawet dnia oraz obszaru geograficznego. W obliczeniach używa się najczęściej jego średniej wartości rocznej.

Zgodnie ze statystyką Krajowego Ośrodka Bilansowania i Zarządzania Emisjami (KOBiZE) wskaźnik emisji dla odbiorców końcowych energii elektrycznej wyniósł w Polsce w 2019 roku 719 g CO₂/kWh. Wartość ta co roku maleje wraz ze wzrostem udziału odnawialnych źródeł energii oraz zwiększeniem efektywności elektrowni. Dla porównania w Niemczech jest to obecnie 401 g CO₂/kWh (w roku 2020 po raz pierwszy udział energii odnawialnej w produkcji energii elektrycznej przekroczył 50%), a średnia dla krajów EU28 wynosi poniżej 300 g CO₂/kWh.

Rysunek 1 obrazuje redukcję emisji dwutlenku węgla dzięki zastosowaniu pomp ciepła, w zależności od ich efektywności, w porównaniu z kotłem gazowym oraz węglowym. W przypadku kotła gazowego produkcja ciepłej wody użytkowej realizowana jest w 70% przez termiczny kolektor słoneczny. Analizę przeprowadzono dla obecnego stanu wskaźników emisji (Polska, 2019) oraz stanu przewidywanego w roku 2030.

Biorąc pod uwagę dane z roku 2019, w porównaniu z kotłem gazowym wspomaganym termicznym kolektorem słonecznym pompa ciepła przyczynia się do redukcji CO₂, jeśli jej efektywność wynosi minimum 3,0. Warto wspomnieć, że jeśli założymy 20-proc. udział energii elektrycznej pochodzącej z własnej instalacji fotowoltaicznej, efekty redukcji emisji CO2 uzyskiwane są już od efektywności 2,4.

Drugie porównanie przeprowadzono dla pomp ciepła oraz kotłów spalających węgiel pod postacią „ekogroszku”. W tym przypadku pozytywne efekty redukcji emisji uzyskiwane są już w odniesieniu do pomp ciepła o efektywności na poziomie 1,9. Uwzględniając wyniki pomiarów monitoringowych opisane w poprzedniej części ([2], RI 5/2021, s. 91), w trakcie których powietrzne pompy ciepła uzyskały średnie wartości efektywności na poziomie 3,1, a gruntowe pompy ciepła 4,1, redukcja emisji dwutlenku węgla w porównaniu z kotłem węglowym wynosi co najmniej 40%. W porównaniu z kotłami węglowymi pompy ciepła redukują oczywiście jeszcze jeden ważny problem – lokalną emisję zanieczyszczeń pyłowych, popularnie zwanych smogiem.

Ostatnie z porównań przeprowadzone zostało dla prognozy wartości wskaźnika emisji energii elektrycznej w 2030 roku. Według przewidywań Komisji Europejskiej i Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej „IRENA“ zawartych w REMAP 2030 wartość wskaźnika dla Polski osiągnie wówczas poziom 420 g CO₂/kWh. Przy takich emisjach, nawet w porównaniu z kotłem gazowym, redukcja CO2 będzie możliwa już dla pomp ciepła działających z efektywnością 1,7, a więc w przypadku wszystkich poprawnie działających instalacji.

Warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt. Im wyższa efektywność pomp ciepła lub im niższe wartości wskaźników emisji energii elektrycznej, tym wolniej rośnie potencjał redukcji CO₂. Wyrażając ten efekt w liczbach – wzrost efektywności pompy ciepła w roku 2030 z 2,5 na 3,5 (a więc o 1,0) powoduje wzrost redukcji o 20%. Taki sam wzrost efektywności, ale z 3,5 na 4,5, oznacza wzrost redukcji jedynie o 11%. Jednocześnie same wartości redukcji utrzymują się już na bardzo wysokim poziomie.

Nie należy jednak zapominać, że wraz ze wzrostem efektywności pomp ciepła maleje zapotrzebowanie na energię elektryczną, co jest bardzo ważnym aspektem zarówno pod względem kosztów dla użytkowników końcowych, jak i powszechnej konieczności oszczędzania energii. Inaczej mówiąc, z czysto ekologicznej perspektywy efektywność pomp ciepła będzie z czasem maleć, po początkowym szybkim wzroście ekologicznego zysku. Nie oznacza to jednak, że kwestia efektywności nie pozostanie ważna pod względem ekonomicznym. Zagadnienie to zostanie szczegółowo omówione poniżej.

Podsumowując, należy stwierdzić, że stosowanie pomp ciepła prowadzić będzie do znacznej redukcji emisji dwutlenku węgla w porównaniu z technologiami bazującymi na tzw. kopalnych źródłach energii, jak gaz ziemny czy węgiel. Zwiększenie udziału energii odnawialnej w krajowej produkcji energii elektrycznej będzie ten trend znacząco pogłębiać. Już teraz w bilansie indywidualnym pompy ciepła osiągają znacznie lepsze wyniki ekologiczne niż kotły gazowe wspierane kolektorami słonecznymi, jeśli uwzględni się produkcję prądu z własnej instalacji fotowoltaicznej. Wyniki efektywności pomp ciepła uzyskane w projektach monitoringowych pokazują, że pompy ciepła działają w sposób ekologiczny zarówno w budynkach nowo wznoszonych, jak i istniejących.

Czy ogrzewanie pompami ciepła nie jest za drogie?

Bez względu na zalety ekologiczne danej technologii ma ona szansę na powodzenie wówczas, gdy jest ekonomicznie korzystna dla jej użytkowników. Mówiąc krótko, musi się po prostu opłacać. Ocena ekonomiczna uwzględniająca zarówno koszty inwestycyjne, jak i eksploatacyjne musi być kompleksowa, a jej wyniki zależą od wielu parametrów. Pompy ciepła są obecnie droższe od np. kotłów gazowych, jednak ta różnica cenowa zmienia się w zależności od modelu i jakości urządzeń. Biorąc pod uwagę szybki wzrost liczby produkowanych pomp ciepła, można liczyć na spadek ich cen w niedalekiej przyszłości. Dodatkowym elementem utrudniającym całościowe porównanie ekonomiczne jest różnego rodzaju dofinansowanie, które często niweluje większe koszty inwestycyjne. Dla użytkowników indywidualnych najbardziej wymierne są koszty eksploatacyjne i właśnie im warto się przyjrzeć dokładniej.

Nierówny punkt wyjścia

W przypadku elektrycznych pomp ciepła decydująca dla oceny kosztów eksploatacyjnych jest cena energii elektrycznej. Jak różna może być ona w poszczególnych krajach (zarówno wartość absolutna, jak i udział podatków i opłat), pokazuje rys. 2.

Zgodnie z danymi Eurostatu (urzędu statystycznego Unii Europejskiej), najwyższe ceny energii elektrycznej dla odbiorców indywidualnych mają obecnie Niemcy. Również udział podatków i opłat utrzymuje się w tym kraju na bardzo wysokim poziomie. W dodatku w ciągu ostatnich 10 lat ceny wzrosły o 20%. Głównym powodem jest fakt, że koszty zmian systemu energetycznego (Energiewende) ponosi właśnie energia elektryczna, a nie gaz ziemny czy olej opałowy. Średnia cena elektryczności w Unii Europejskiej wynosi 21 centów za kilowatogodzinę i tyle właśnie płacą odbiorcy indywidualni w Austrii. W Polsce jest to około połowy ceny niemieckiej – 14,7 centów, w ciągu ostatnich 10 lat kwota ta wzrosła o 9%. Podobne ceny ma również Holandia, ale tam dzięki konsekwentnemu obniżaniu podatków kwota ta spadła w ciągu 10 lat o ponad 20%.

Porównanie miesięcznych kosztów

Pomijając cenę prądu, na wysokość kosztów eksploatacyjnych mają wpływ również inne parametry. Oczywiście decyduje standard energetyczny budynku oraz jego powierzchnia grzewcza, a inaczej mówiąc: ilość energii grzewczej potrzebnej do ogrzania budynku. Kolejnym ważnym czynnikiem jest efektywność pompy ciepła. Podobnie jak w przypadku innych technologii, decydujące są oczywiście koszty paliw przez nie wykorzystywanych.

Na rys. 3 pokazano średnie miesięczne koszty ogrzewania pompą ciepła lub kotłem na gaz ziemny budynku o powierzchni grzewczej 150 m² i różnym standardzie energetycznym: bez termomodernizacji, poddanego częściowej lub całkowitej termomodernizacji, o zapotrzebowaniu na energię cieplną na poziomie odpowiednio: 170, 120 oraz 70 kWh/m²/rok. Dla uproszczenia obliczeń pominięto ogrzewanie ciepłej wody użytkowej. W przypadku pompy ciepła uwzględniono średnie koszty dla taryfy G11 (stała cena prądu przez całą dobę) w wysokości 0,63 zł oraz dla sugerowanej dla pomp ciepła taryfy G12w (tzw. weekendowej). Miesięczne koszty przedstawione zostały w zależności od efektywności pompy ciepła. W przypadku gazu ziemnego wzięto pod uwagę cenę aktualną oraz cenę uwzględniającą możliwy podatek za emisję dwutlenku węgla. Wartości tego podatku odnoszą się do cen ustawowych w Niemczech, zostały jednak przesunięte czasowo. Dla roku 2025 przyjęto do obliczeń podatek w wysokości 100 zł za tonę CO2 (w Niemczech wartość 25 euro obowiązuje już od bieżącego roku) oraz 200 zł za tonę CO2 po roku 2025 (w Niemczech 55 euro obowiązywać będzie już od roku 2025, natomiast w latach późniejszych prognozowany jest podatek w wysokości min. 100 euro za tonę CO₂). Przy obliczeniach dla kotła gazowego uwzględniono jego efektywność na poziomie 90%.

Podczas porównywania kosztów wyraźnie widać znaczenie efektywności pompy ciepła. Przykładowo średnie miesięczne koszty dla pompy ciepła o efektywności 3,0 (wartość reprezentatywna dla powietrznej pompy ciepła) i budynku niepoddanego termomodernizacji, uwzględniając taryfę G11, wynoszą 446 zł. Dla tego samego przypadku, ale efektywności 4,0 (średnia wartość dla gruntowych pomp ciepła), koszty są o ponad 100 zł niższe i wynoszą 335 zł. W obu przypadkach koszty te są niższe niż ogrzewania kotłem gazowym.

Uwzględniając dzisiejsze ceny, ogrzewanie pompą ciepła jest bardziej ekonomiczne od ogrzewania kotłem gazowym, jeśli pompa ciepła ma efektywność wyższą niż 3,0. Jeśli uwzględniona zostanie taryfa „dedykowana” pompom ciepła (G12w), przy tej samej efektywności oszczędności w stosunku do kotła gazowego wyniosą już ok. 100 zł miesięcznie. Podobny lub nawet większy efekt uzyskać można dzięki połączeniu pompy ciepła z instalacją fotowoltaiczną. Zmiany cen gazu ziemnego, np. na skutek dodatkowego podatku za emisję CO₂, jedynie tę tendencję pogłębiają.

Na rys. 4 w sposób uproszczony przedstawiono omawiane porównanie. Dane zredukowano do jednego typu domu (poddanego częściowej termomodernizacji) oraz dwóch wielkości efektywności pomp ciepła.

Miesięczne koszty eksploatacyjne policzone zostały dla pomp ciepła o efektywności 3,0 oraz 4,0. W obu przypadkach wyraźnie widoczne są korzyści ekonomiczne uzyskiwane dzięki zastosowaniu tej technologii. Optymalizacja ceny energii elektrycznej (poprzez wybór taryfy lub własną instalację fotowoltaiczną) oraz prawdopodobny wzrost ceny gazu ziemnego pogłębiają tę tendencję.

Opisane powyżej korzyści ekologiczne jednoznacznie pokazują, jak ważne jest możliwie szerokie zastosowanie pomp ciepła zarówno w budynkach nowo wznoszonych, jak i starszych. Aby przyspieszyć ten proces, niezbędne jest wprowadzenie korzyści ekonomicznych dla użytkowników pomp ciepła. Dzięki obniżeniu cen energii elektrycznej dla tej technologii, np. poprzez celowe obniżenie podatków, wprowadzenie taryf dedykowanych itp. możliwe będzie szybsze rozpowszechnienie pomp ciepła, a co za tym idzie, zbliżenie się do osiągnięcia ambitnych celów klimatycznych.

W kolejnym artykule z serii zaprezentowane zostaną m.in. trendy w rozwoju technologicznym pomp ciepła.

Literatura

1. https://portpc.pl/pompy-ciepla-w-istniejacych-budynkach/
2. https://portpc.pl/pompy-ciepla-w-istniejacych-budynkach-cz-4/
3. https://www.waermepumpe.de/presse/referenzobjekte/bwp-datenbank/?tx_bwprefobjdb_house%5Bdetailid%5D=183&tx_bwprefobjdb_house%5Baction%5D=show&tx_bwprefobjdb_house%5Bcontroller%5D=House#content
4. https://www.ise.fraunhofer.de/content/dam/ise/de/downloads/pdf/Forschungsprojekte/BMWi-03ET1272A-WPsmart_im_Bestand-Schlussbericht.pdf

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!