Jakość wody, która płynie w instalacji c.o., wpływa na trwałość i pracę całego układu. Niekorzystny skład wody może sprawić, że w instalacji grzewczej zaczną zachodzić następujące zjawiska:
- korozja, czyli oddziaływanie wody na przewody metalowe, obniżające ich funkcjonalność i trwałość. Na korozyjność wody wpływa jej skład chemiczny: przede wszystkim pH, zasadowość ogólna, stężenie chlorków, siarczanów, azotanów i wodorowęglanów;
- rozwój życia biologicznego, co wpływa na pogorszenie warunków przepływu. Zachodzi przede wszystkim w instalacjach niskotemperaturowych;
- tworzenie kamienia kotłowego (osadów związków wapnia i magnezu), który zmniejsza przekrój rur, a więc zwiększa opory przepływu i zużycie energii. Na powstawanie tego zjawiska ma wpływ wysoka twardość wody.
Czytaj też: Rozdzielacze i grupy pompowe, czyli o stabilnej instalacji ogrzewczej >>
 |
| Więcej o grzejnikach » |
Zapobieganie korozji instalacji c.o.
Do instalacji, w której zawartość jonów Cl– (chlorki) i SO4– (siarczany) jest większa niż 150 mg/l (lub niż 50 mg/l, ale w jednym obiegu wodnym połączone są przewody miedziane i grzejniki stalowe lub aluminiowe), konieczne jest stosowanie inhibitorów korozji. Są to substancje organiczne i nieorganiczne (np. kwasy, krzemian sodu). Wchodzące w reakcję z tlenem rozpuszczonym w wodzie, tworzą na ściankach przewodów warstwę ochronną. W ten sposób rury zostają zabezpieczone przed oddziaływaniem korozyjnej wody grzewczej. Inhibitory korozji muszą być stale obecne w wodzie grzewczej, aby warstwa ochronna się utrzymała.
Zapobieganie rozwojowi bakterii
W instalacji grzewczej – szczególnie niskotemperaturowej, tj. 35–40°C - może powstać biofilm. Jest to śluzowata warstwa złożona z bakterii (także chorobotwórczych, w tym Legionelli), grzybów i pleśni, pogarszająca warunki przepływu i obniżająca efektywność układu. Substancjami chemicznymi eliminującymi już powstały biofilm i zapobiegający tworzeniu nowego są biocydy – substancje usuwające życie biologiczne.
Usuwanie kamienia kotłowego
W instalacji podatnej na tworzenie kamienia kotłowego należy stosować metody ochrony przed jego powstawaniem, np. magnetyzery. Jeśli jednak kamień już odłożył się w instalacji, należy go usunąć – inaczej będzie narastał, zmniejszając efektywność energetyczną instalacji grzewczej i przyczyniając się m.in. do rozwoju mikroorganizmów.
Kamień kotłowy jest trudny do usunięcia, ale płucząc instalację odpowiednim środkami można uzyskać zadowalające wyniki. Chemiczną metodą jego usuwania jest przepłukanie instalacji płynem czyszczącym, najczęściej produkowanym na bazie fosforanów. Preparat taki, wprowadzony do instalacji, powoduje rozpuszczenie osadu składającego się na kamień kotłowy i powstanie szlamu, który należy z instalacji dokładnie wypłukać.
Zobacz także: Regulacja wodnych systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych – klimakonwektory, belki i sufity chłodzące >>
Płyn instalacyjny, czyli (niemal) wszystkie zadania razem
Odpowiednia jakość wody grzewczej to główny problem, z jakim zmagają się użytkownicy instalacji grzewczej. Problemem użytkowym może być też narażenie wody grzewczej na zamarzanie, które pojawia się np. w instalacjach używanych okresowo. Rozwiązaniem jest tu stosowanie w instalacji grzewczej tzw. płynów niezamarzających lub niskokrzepnących. Zwykle w tej roli występują proste alkohole zwane glikolami. Problem z nimi polega jednak na tym, że są korozyjne wobec materiałów tworzących instalację grzewczą. Dlatego wielu producentów oferuje je w formie tzw. płynów instalacyjnych – zawierają one także inhibitory korozji, blokery osadów (kamienia kotłowego), antyspieniacze (zapobiegające nadmiarowi tlenu w wodzie grzewczej) oraz biocydy. Są to produkty wielosezonowe, które pozwalają na prawidłową pracę instalacji dla zakresu temperatury od –35 do 105°C.
Instalator na pomoc
Nie wystarczy po prostu wlać danego preparatu chemicznego do instalacji grzewczej i czekać na cud. Wszelkie płyny muszą być dostosowane do jakości wody grzewczej, a w przypadku glikoli – także do temperatury, w której instalacja będzie pracowała. Płyny instalacyjne mogą mieć albo konkretne stężenia i są gotowe do użycia, albo wymagają rozcieńczenia z koncentratu. Z kolei skuteczne płukanie instalacji to proces, na który potrzeba nawet do miesiąca – w tym czasie muszą być wykonywane kolejne cykle pracy środka chemicznego i płukania wodą wodociągową. Dlatego chcąc zaaplikować jakikolwiek środek chemiczny w swojej instalacji grzewczej, należy zwrócić się o pomoc do wykwalifikowanego fachowca.
[instalator, płyn instalacyjny, woda grzewcza, woda, ogrzewanie, woda wodociągowa, instalacja grzewcza, korozja instalacji c.o.]
