Separatory ścieków

Separatory to proste w budowie i skuteczne w działaniu urządzenia mechaniczne do podczyszczania wód opadowych z terenów utwardzonych (m.in. dróg, parkingów), ścieków przemysłowych (np. w myjniach samochodowych, na stacjach benzynowych) odprowadzanych do odbiorników wodnych lub komunalnych urządzeń kanalizacyjnych, a także do podczyszczania ścieków powstałych podczas przygotowywania produktów spożywczych (w restauracjach, stołówkach, zakładach przetwórstwa spożywczego).

Separatory skutecznie zatrzymują zawiesiny mineralne (piasek) oraz substancje ropopochodne (benzyny, oleje) i tłuszcze oraz skrobię. W urządzeniach do podczyszczania ścieków opadowych w celu uniknięcia wypłukiwania zgromadzonych zanieczyszczeń podczas gwałtownych opadów montuje się tzw. by-passy. Rozwiązanie to powinno być wykonane zgodnie z rozporządzeniem w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub ziemi.

Przepisy

Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków zobowiązuje dostawców ścieków przemysłowych wprowadzanych do urządzeń kanalizacyjnych do instalowania niezbędnych urządzeń podczyszczających ścieki przemysłowe. Nakazuje także prawidłową eksploatację tych urządzeń i umożliwienie właścicielowi urządzeń kanalizacyjnych dostępu w każdym momencie do miejsc kontroli ilości i jakości ścieków przemysłowych wprowadzanych do tych urządzeń oraz przeprowadzania kontroli sieci i urządzeń do podczyszczania ścieków będących własnością odbiorcy usług.

Zgodnie z wymogami rozporządzenia w sprawie sposobu realizacji obowiązków dostawców ścieków przemysłowych, wprowadzając je do urządzeń kanalizacyjnych, dostawca powinien zapewnić ograniczenie lub eliminację substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska oraz ograniczenie tych zanieczyszczeń, które  niekorzystnie wpływają na pracę oczyszczalni ścieków. Powinien instalować niezbędne urządzenia podczyszczające ścieki przemysłowe wykorzystujące najlepsze dostępne rozwiązania techniczne, które uwzględniają m.in. oddziaływanie ścieków na środowisko.

Zatem ilość zanieczyszczeń organicznych, jaka wymaga stosowania urządzeń podczyszczających, należy ustalić w porozumieniu z danym zakładem wodociągowo-kanalizacyjnym w ramach umowy na dostawę wody i odprowadzanie ścieków. Ponadto zakłady wod-kan, zgodnie ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, mają prawo przeprowadzenia kontroli urządzeń wodnych i kanalizacyjnych, sposobu wykorzystania wody oraz jakości odprowadzanych ścieków.

Zgromadzone w urządzeniach substancje ropopochodne i tłuszcze organiczne są, zgodnie z ustawą o odpadach, odpadami niebezpiecznymi. Uwzględniając zapisy ustawy o odpadach, Prawa ochrony środowiska oraz Prawa budowlanego, obowiązek właściwej eksploatacji separatora spoczywa na właścicielu instalacji. Musi on zadbać, by m.in. przestrzegany był zakaz wprowadzania do separatora różnych ścieków.

Dla przykładu, do instalacji doprowadzającej ścieki do separatora tłuszczy nie mogą być doprowadzane ścieki bytowe zawierające fekalia, mineralne smary i oleje, a nawet wody deszczowe. Doprowadzenie ścieków fekalnych do separatora tłuszczy stwarza niebezpieczeństwo powstawania groźnych dla zdrowia procesów biologicznych w osadzie, a wprowadzenie ścieków zawierających oleje, benzyny, lakiery itp. – zagrożenie wybuchem.

Czyszczenie

Wszystkie części separatora muszą być łatwo dostępne podczas czyszczenia. Właściciel instalacji powinien zawrzeć z firmą zajmującą się eksploatacją umowę na czyszczenie urządzeń oraz odbiór odpadów powstających przy czyszczeniu. Firma zajmująca się czyszczeniem oraz odbiorem odpadów musi przesłać do starostwa, na terenie którego wykonuje usługi, informację o sposobie postępowania z wytworzonymi odpadami i powinna otrzymać zezwolenie na wykonywanie takiej usługi (odpady z separatorów mają status odpadu szkodliwego i podlegają unieszkodliwieniu). Obowiązkowe wykonywanie przeglądów i czyszczeń separatorów musi odbywać się przynajmniej raz w roku. W praktyce separatory czyści się częściej, w zależności od obciążenia instalacji i sposobu jej eksploatacji.

Montaż

Separatory wolno stojące i podziemne powinny być instalowane jak najbliżej źródła powstawania ścieków. Instalacje należy wydzielić na odcinku od miejsca powstawania ścieków do separatora. Urządzenia i instalacje montuje się w sposób zapewniający ochronę przed zamarzaniem i podtopieniem. Instalacja kanalizacyjna doprowadzająca powinna być wykonana bardzo starannie z materiałów zapewniających wysoką szczelność i musi być układana ze znacznym spadkiem, a w razie braku możliwości zastosowania odpływu grawitacyjnego należy zastosować pompy.

W przypadku separatorów wolno stojących, instalowanych w wydzielonych pomieszczeniach, ważne jest także zapewnienie sprawnej wentylacji z wyrzutem powietrza ponad dach budynku, z dala od okien i otworów wentylacyjnych. W tej sytuacji istotne jest też zapewnienie instalacji z przyłączem dla węża ssawnego samochodu asenizacyjnego, wywożącego odpady, a w razie zbierania tłuszczu do beczek zapewnienie miejsca składowania i drogi ich wywozu. Również w przypadku separatorów podziemnych należy z dużą starannością zadbać o ich ochronę przed zamarzaniem i przenikaniem wody oraz łatwy dostęp podczas opróżniania i czyszczenia. Przewody doprowadzające powinny być wyposażone w sprawne piony wentylacyjne.

Separatorów podziemnych w miarę możliwości nie należy instalować w pobliżu okien i pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi. Bezpośrednio za separatorem wskazane jest umiejscowienie studzienki kontrolnej do pobierania próbek ścieków odprowadzanych do kanalizacji sanitarnej. Jeżeli zachodzi  konieczność zastosowania przepompowni przetłaczającej ścieki, wskazane jest jej zlokalizowanie za separatorem i studzienką kontrolną.

Dobór

Ze względu na zastosowanie urządzenia te dzielą się na: separatory substancji ropopochodnych, separatory tłuszczu i separatory skrobi. Ich dobór powinien opierać się m.in. na jakości i ilości doprowadzanych ścieków, ich maksymalnym przepływie, temperaturze, gęstości tłuszczów i olejów, wpływie środków wspomagających zmywanie itd. Pomocne będą tu zapisy norm PN-EN 858-2:2005 oraz PN-EN 1825-2:2005.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!