Etykiety dla klimatyzatorów

Poprzednie wymagania dotyczące informacji o efektywności energetycznej dla klimatyzatorów zostały ustanowione dyrektywą Komisji 2002/31/WE [1].

Obecne wprowadzono dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie zużycia energii i innych zasobów przez produkty związane z energią [2], a szczegółowe regulacje dot. nowych etykiet zawarto w Rozporządzeniu Delegowanym Komisji (UE) nr 626/2011 z 4 maja 2011 r. [3].

Nowe etykiety muszą być umieszczane na klimatyzatorach od 1 stycznia 2013 r. Nie dotyczy to jedynie urządzeń wprowadzonych do obrotu przed tą datą.

Mankamentem poprzedniego sposobu etykietowania było to, że efektywność energetyczną określano wyłącznie na podstawie działania urządzenia przy pełnym obciążeniu.

To nie dawało konsumentom pełnej informacji, gdyż klimatyzatory są wykorzystywane głównie w warunkach częściowego obciążenia i tym samym bardziej wiarygodne są metody pomiaru efektywności sezonowej.

Wprowadzenie nowych etykiet wynika też z rozwoju technologicznego branży klimatyzacyjnej i wzrostu efektywności energetycznej klimatyzatorów. Osiągają one coraz wyższą efektywność i znacznie przekroczyły już poziomy wymagań dla klasy A ustanowione w 2002 r. Przyczyniły się do tego m.in. takie innowacje, jak zastosowanie inwertera.

Nowe etykiety uwzględniają też różne warunki klimatyczne w UE, co wpływa na ich ocenę w funkcji ogrzewania. Istnieją trzy strefy sezonów grzewczych i różne klasy dla różnych stref – np. zupełnie inne będą dane dla zachodu Francji, a inne dla Polski. Dla trybu chłodzenia ustanowiono jedną strefę.

Nowe regulacje dają użytkownikom pełniejsze informacje m.in. dzięki wprowadzeniu sezonowej efektywności energetycznej (SEER) i sezonowej efektywności (SCOP), a nie jak dotychczas tylko EER i COP dla warunków, które w praktyce nie przeważały. Część tych informacji znajdzie się na etykiecie, a część w karcie produktu, która powinna zostać dołączona do urządzenia i być zgodna z wymaganiami zawartymi w załączniku IV rozporządzenia [3].

Będą to informacje o pracy w trybie wyłączenia, czuwania, aktywności albo wyłączonego termostatu. Informacja o produkcie powinna też zawierać dane o zastosowanym czynniku chłodniczym i jego wpływie na środowisko oraz o hałasie emitowanym do otoczenia.

Klienci dostaną też informacje m.in. o poziomach mocy akustycznej w pomieszczeniu i na zewnątrz w znormalizowanych warunkach znamionowych, dla trybu chłodzenia lub ogrzewania oraz o nazwie i współczynniku GWP (oddziaływania na środowisko) zastosowanego środka chłodniczego z podaniem, jaki wpływ na środowisko miałby wyciek do atmosfery 1 kg tego czynnika.

Ponadto każda reklama konkretnego modelu klimatyzatora powinna zawierać informacje o klasie efektywności energetycznej, jeżeli przedstawia ona informacje na temat zużycia energii lub ceny.

Klimatyzatory typu split, klimatyzatory okienne i ścienne będą klasyfikowane według nowej skali z klasami od A do G i dodatkowym „+” uwzględnionym na skali powyżej klasy A co dwa lata, aż do osiągnięcia klasy A+++. W przypadku klimatyzatorów jedno- i dwukanałowych nadal będą stosowane wskaźniki efektywności energetycznej dla stanu stałego obciążenia, co wynika z ich konstrukcji i będą one klasyfikowane na podstawie skali od A+++ do D.

Na etykiecie (rys. 1) powinny się znajdować następujące informacje:

1. nazwa dostawcy lub znak towarowy,
2. oznaczenie modelu dostawcy,
3. SEER i SCOP odpowiednio dla chłodzenia i ogrzewania,
4. efektywność energetyczna dla chłodzenia i ogrzewania, dla ogrzewania powinna być obowiązkowo podana efektywność energetyczna dla umiarkowanej strefy klimatycznej, dla ciepłej i chłodnej nie jest obowiązkowa,
5. obciążenie obliczeniowe dla trybu chłodzenia [kW],
6. obciążenie obliczeniowe dla trybu ogrzewania [kW], maks. dla 3 stref klimatycznych,
7. dla trybu chłodzenia: SEER (jedna strefa),
8. dla trybu ogrzewania: SCOP maks. dla 3 stref klimatycznych,
9. roczne zużycie energii [kWh] dla trybów pracy: chłodzenie i ogrzewanie,
10. poziomy mocy akustycznej dla urządzeń instalowanych w pomieszczeniach i na zewnątrz pomieszczeń [dB(A)],
11. mapa Europy ze wskazaniem trzech orientacyjnych stref klimatycznych i odpowiadających im kolorów. 

Literatura

1. Dyrektywa nr 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (DzU UE L 86 z dnia 3 kwietnia 2003 r.).
2. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią (DzU UE L 153/1 z dnia 18 czerwca 2010 r.).
3. Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) nr 626/2011 z dnia 4 maja 2011 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla klimatyzatorów (DzU UE L 178/1 z dnia 6 lipca 2011 r.).
4. Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) NR 1060/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla urządzeń chłodniczych dla gospodarstw domowych (Tekst mający znaczenie dla EOG) (DzU UE L 314/17 z dnia 30 listopada 2010 r.).

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!